گاهی سکوت کنیم بد نیست
کاشان فردا – از قدیم گفته‌اند آدم «خوش حساب» شریک مال مردم است و درست هم گفته‌اند. ضمنا گفته‌اند که «آنرا که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است؟»
شاید آنروزی که این حرف دوم را می‌گفتند، از مصاحبه خبری نبود، والا می‌گفتند: آنرا که حساب پاک است، از مصاحبه و محاسبه چه باک است؟
حالا بگذریم. ما نمی‌توانیم آدم حساب‌پاک یا خوش‌حساب مطلق یا به قولی «صددرصدی» پیدا کنیم. بالاخره یه جاهایی مرز باریک می‌شود و شیطان آدم را گول می‌زند و پای آدم می‌لغزد.
در حوزه «هنر» هم ما «هنرمند کامل» نداریم. یعنی نمی‌توانیم مثلا بگوییم »میرزا غلامرضا» در خوشنویسی و خطاطی «کامل» بوده است. یا مثلا «میرعماد».
حالا از بحث هنر خارج شویم، در بحث ریاضی هم نمی‌شود دقیقا و مطلقا گفت عدد پی «۳/۱۴» است. حتما همشهریان کاشانی خبر دارند که پیش از «۳/۱۴» نزدیک‌ترین عدد به این شاخص «۳/۱۶» و متعلق به «غیاث‌الدین جمشید کاشانی» بوده‌است.
درست که دو دوتا می‌شود چارتا!! و این مو لای درزش نمی‌رود، ولی حکم «قطعی» صادرکردن و بعد هم مرغ‌مان یک پا داشته باشد، اندکی با منطق جایزالخطا و ممکن‌الخطا بودن «انسان» نمی‌خواند، کمی هم دور از انصاف می‌شود گاهی.
هنرمند هم باشیم، گاهی ممکن است «فاصله‌گذاری‌های برشت» را نخوانده باشیم و نقص مختصری در پرونده هنری‌مان باشد.
القصه؛ ما معصوم نیستیم. این را هم دین می‌گوید، هم فلسفه انسانی. هنرمند مطلق هم نیستیم. به نسبت‌های متفاوت هنرمان «درجه‌بندی» است. مثلا در حوزه خوشنویسی، خوشنویس داریم و عالی و ممتاز و الخ. اما کسی نمی‌تواند حکم قطعی بدهد که همه دارندگان درجه ممتاز در خوشنویسی، دقیقا یکجور می‌نویسند. بالاخره چشم هم خطا دارد و نمی‌تواند در انطباق دو خط، اختلاف‌ها را پیدا کند.
گفتم اختلاف!! یادم افتاد که بگویم اختلاف غالبا از ندیدن برخی جزئیات که می‌شود از آن چشم پوشید، آغاز می‌شود و تا می‌روی چشم بر هم زنی، همه کانال‌های تلگرامی آنرا بزرگ کرده‌اند و دیگر قابل چشم‌پوشی نیست.
این قلم هم خطاکار است. هم خطای چشمی دارد و هم نمی‌تواند همه چیز را با هم ببینید و هم توانایی دیدن واقعیات از تمام زوایا را ندارد. بنابراین فعلا ترجیح می‌دهد سکوت کند.
کانال کاشان
