همیشه پای یک پراید در میان است
کاشان فردا – در روزهای اخیر باز هم چند تصادف در منطقه کاشان رخ داد که حاصل هر کدام سه یا چهار کشته بود. تصادف جاده برزک با سه و تصادف جاده قم با چهار کشته و چندین زخمی که انتشار اخبارشان در رسانه‌های محلی نشان داد نیروهای تلاشگر اورژانس در این یکی دو هفته، پرمشغله‌ترین پرسنل در بین نهادهای خدمت‌رسان شهرستان بودند.
این تألمات، حکایتی است تکراری طی سال‌های اخیر که در نتیجه آن خانواده‌هایی داغ‌دار و یا دست به گریبان مصدومیت‌های شدید عزیزان شان شدند.
از فرسودگی و به قول عوام درب و داغانی، تاریکی جاده‌ها و همچنین خواب‌آلودگی رانندگان که بگذریم، یک پای ثابت این تصادف‌ها خودرویی است به نام پراید. خودرویی که در میان ارابه‌های چهارچرخ با وزنی در حد و اندازه پرِ کاه، این روزها باید چهل میلیون بخریدش و 6 ماه دیگر تحویل بگیریدش. ارابه‌ای که صنعتِ خودروسازیِ در انحصار دو شرکت و احتمالا چندین مدیر با نفوذ در این مملکت را به نحوی از انحا به صنعتی کاریکاتوری تبدیل کرده است.
آنچه در این صنعت لحاظ نشده ایمنی است و ایمنی یعنی تأمین جان مردمی که هر روز خانواده‌هایی از بین آن داغ‌دار می‌شوند انسان‌هایی نیز در رهگذر این معضل معلول و مجروح می‌شوند و این در حالی است که در آغاز دهه پنجم انقلاب هنوز سودجویانی پیدا می‌شوند که در این صنعت به بهانه حمایت از تولید داخلی، طنز خودروسازی را ادامه می‌دهند.
در سال 1396 آمار کشته‌های تصادفات 16هزار و 201 نفر اعلام شده است، یعنی روزانه 44 کشته که خود یک فاجعه انسانی است. براستی در کجای دنیا این‌گونه خون هموطنی را در قبال خودرویی بی‌ارزش و بی‌کیفیت فدا می‌کنند؟!
این که در شعارهای‌مان بگوییم این ملت شایسته بهترین‌ها هستند کفایت نمی‌کند. این ملت ارزشمندند پس جان‌شان را در سوداگری تولید پراید حراج نکنید و به سلامت‌شان در دلالی قطعه‌سازان آسیب نزنید.
آیا رواست که به بهانه ادامه روند تولید خودرو و استمرار اشتغال چند هزار نفر در سایپا و ایران خودرو، سالانه جان 16 هزار نفر را فدای اشتغال این افراد کنیم؟! نه؛ اشتباه نکید، راقم این سطور با بی‌کاری آن چند هزار نفر موافق نیست و سؤال این قلم آن است که آیا آن ادامه اشتغال با آن قتل‌عام سالانه قابل تاخت‌زدن است؟!!
باید باور کرد که دیوار خودرو سازی در این مملکت کج بنا نهاده شده و تا ثریا هم کج خواهد رفت. دولت‌های مختلف بعد از انقلاب به ویژه پس از پایان جنگ و شروع وزیدن آرامش بر اقتصاد مملکت هم بی‌توجه و بی‌دغدغه از کنار این صنعت گذشته‌اند. نکته دیگر حرص و ولع مردم برای خرید خودروهای بی‌کیفیت آن هم با قیمت‌های آن چنانی است که خود حکایتی و تراژدی‌یی جداگانه است!
اما مقایسه آمار تلفات جاده‌ای در ایران با سایر کشورها نیز جالب توجه است. به عنوان مثال آمار تلفات جاده‌ای در ایران دو برابر کل اروپاست، این در حالی است که در کشوری مثل آلمان، تلفات سوانح رانندگی رو به کاهش است و در کشورهایی مثل سوئد و هلند اقداماتی برای صفر کردن این آمار در حال انجام است.
بايد دلایل دیگری مانند سرعت زیاد، بی‌احتیاطی راننده، عوامل فنی و محیطی و غیر‌استانداردبودن جاده‌ها را نیز به بی‌کیفیتی خودروها اضافه کرد که هیچ‌کدام از اینها سهم و تقصیر خودرو را کم نمی‌کند.
تعطیلات نوروزی در پیش است و کشته‌های حوادث رانندگی نوروز 97، رشد سه درصدی را به نسبت ایام مشابه قبلی تجربه کرده است، اگر چه کیفیت خودروهای ما بلاشک سیر نزولی دارد، اما با کم‌کردن خطای انسانی و فرهنگ رانندگی، حداقل خودمان به فکر خانواده‌ها و هموطنان مان باشیم.
امیدرضا کاظمینی
کاشان آنلاین
