کاشان فردا – دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: در توسعه روستاها باید حفظ ارزشهای انسانی را مبنا قرار دهیم و کسب ثروت و ارزشهای اقتصادی را اصل ندانیم.
به گزارش ایسنا، نعمتاله فاضلی پنجشنبه ۲۹ فروردینماه در نشست مردمنگاری و هویت در کاشان، تصریح کرد: مردمنگار کسی است که زندگی، تجربه و مشاهدات خود را به دانش تبدیل میکند، یعنی خود را به منبعی از اطلاعات تبدیل میکند و دهیاران باید اینگونه باشند.
فاضلی با بیان اینکه سهم اراده و انگیزه در مردمنگاری از آگاهی بیشتر است افزود: مردمنگاری جذاب است، چرا که افراد با آن همذاتپنداری میکنند و حس حیات آدمی را دارد. معتبر است که از نظر راستیآزمایی و نزدیکی به واقعیت از تمام روایتها قابل اعتناتر است و اصالتش به واسطه آن است که از خاستگاه واقعی خود برآمده است.
نویسنده مردمنگاری آموزش، تصریح کرد: مردمنگاری، شکلی از گفتن خاطرات است که برای سرگرمی نیست، بلکه آوردن گذشته به اکنون، و فهم اکنون به معنی دقیق کلمه است.
وی افزود: در مردمنگاری تمام زوایای پنهان و آشکار زندگی را نوشته و روایت میکنیم. مردمنگاری زندگی هزاران سال انسان را زیست میکند و از این رو جهان روستایی مهمترین دوره آموزش عالی است و به مراتب عمیقتر و تاثیرگذارتر برای شکوفایی جامعه است.
دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی با یادآوری اینکه کسی که در مورد زندگی خود تامل میکند به خودآگاهی میرسد و در پرتو آن میتواند به جهان دیگر پی ببرد خاطرنشان ساخت: شناخت زندگی روستایی پایه شناخت زندگی شهری و کلانشهری است، تمام تاریخ را در ذهن مجسم میکنیم و گام به گام معماری، صنایع، آداب و رسوم را میبینیم.
وی گفت: روستاییان، بنیادهای زندگی بشر در خطرات و برکات، خشونت و لطافت آن را زیستهاند و ریشه باورها عقلانیت نهفته در آن است که برای شهرنشینها گاهی به خرافات تعبیر میشود.
فاضلی تصریح کرد: اگر فکر کنییم توسعه یعنی فروش روستا؛ خطرناک است. فروش فرهنگ باعث ذلت است. در مردم نگاری روستایی باید جوهر انسان را به جهان نشان داد.
وی تاکید کرد: اگر بتوانیم به دیگران باید نشان دهیم انسانیزیستن راههای متفاوت دارد و میلیاردها انسان طی چند هزار سال، صدها روش برای زیستن انسانی ابداع کردند، تنوع برای تجارت، گردشگری و کسب ثروت ارزشی ندارد بلکه برای انسانیزیستن ارزشمند میشود.
این استاد دانشگاه گفت: همه مردم نباید مثل هم زندگی کنند. شیوههای زندگی حاصل هزاران سال زندگی انسان است که باید حفظ کرد و گرنه زندگی، خستهکننده و ملالآور میشود. تفاوتها باید باشد، نباید تفاوتها را از بین ببریم.
وی تاکید کرد: بیحوصلگی، خستگی و دلزدگی بیماریهایی است که از زندگی شهری عاید شده است و مردم در روستاهای مختلف مثل هم نیستند و حتی مردم یک روستا نیز متفاوت هستند.
فاضلی با بیان اینکه زندگی با آسایش، لذتبخش نیست بلکه افسردگی و خستگی را به ارمغان میآورد، یادآور شد: در کشورهایی که بالاترین شاخص رفاه را دارند خودکشی بیداد کند.
وی تصریح کرد: برای اخلاقیزیستن و حفظ حرمت انسانی باید مجموعه فرهنگها را دوباره معنا و تفسیر کنیم، بشناسیم و معرفی کنیم. تمام دانشی که امروز اسم خاص دارند را دوباره معنا کنیم، اما نه برای پول و گردشگری بیشتر و پیوستن به بازار، بلکه برای انسانیتر کردن زندگی.
فاضلی خاطرنشان کرد: باید کمک کنیم و روستا را بشناسیم نه برای فخرفروشی، بلکه هدف ما باید حفظ ارزشهای انسانی و خوبزیستن باشد.
این استاد دانشگاه گفت: هنرهای بومی ارزش ذاتی دارد نه به خاطر فروش آن بلکه به این دلیل که این باورها و فنون، فرمهای اخلاقی و زیباییشناسانهای است که ما با آنها زندگی میکنیم و معنای وجودی ماست.
همزمان با روز محوطههای باستانی، نشست یک روزه مردمنگاری روستایی و هویت با حضور دهیاران و بخشداران شهرستان کاشان برگزار شد و نعمتاله فاضلی، دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی و سعید جندقیان، معاون امور دهیاریهای سازمان شهرداریها و دهیاریهای وزارت کشور سخنران این همایش بودند.