کاشان فردا – سارا آقابزرگیزاده / یکی از مسائل مهمی که در کاشان به آن پرداخته نمیشود، سلامت جامعه است. سلامت جامعه علاوه بر سلامت جسمی، سلامت فکری و فرهنگی را نیز شامل میشود. عناصر سازندهی جامعه سالم چیست؟ فرد کجا باید عناصر مولد سلامتی را بشناسد و بتواند از آن بهعنوان پشتوانهای برای زندگی بهتر استفاده کند؟
سلامت جامعه محقق نمیشود مگر اینکه مردم به دنبال آموزههای فکری نوین باشند. آموزههایی که از مردم ساکن یک شهر شهروند میسازد و رهنمون گام برداشتن در جهت اعتلای فرهنگ و تمدن میشود.
نهادهای فرهنگی باید جایگاه هر شهروندی را به او آموزش دهند تا وی خود و نیازهای خود و جامعه را بشناسد و بهعنوان فردی مسئول در جامعه رفتار کند. رفتار چنین شهروندی برآمده از وظیفهشناسی است. کسی که خود را با دیگران یکسان میداند، قانون درست را میشناسد و انتخاب میکند. در نتیجه رفتارش بیانگر سلامت روان اوست.
برای مثال رعایت بهداشت امری بدیهی برای هر انسانی است. اما چرا در ایام سوگواری و یا جشن هنگام برپایی بساط عزاداری و شادی معابر و مکانهای عمومی پوشیده از پسماند میشود؟ در چنین روزهایی با حجم وسیعی از انواع بیقانونی مواجهیم. در این ایام تبدیل ناهنجاری به هنجار و قانونگریزی را در سطح وسیعی از جامعه میتوان مشاهده کرد. مسألهای که منجر میشود جامعه هر روز از آنچه قبلاً بوده بیمارتر شود.
اینگونه ناهنجاری یعنی به رسمیتنشناختن جایگاه خود و دیگران، و زایلکردن حقوق شهروندی. این آسیبی فرهنگی است که انسان را به حاشیههای تمدن و زندگی شهری پرت میکند.
وظیفهی مسلم نهادهای فرهنگی است که به این مهم همت بگمراند. اما متأسفانه چشم بر همهی شئون انسانی بستهاند و در برشمردن حقوق شهروندی برای شهروندان هیچ تلاش ثمربخشی نمیکنند. متأسفانه ساکنان کاشان هم چنین تقاضایی از نهادهای دولتی ندارند. چرا در فرهنگسراها با فضای بزرگ و گستردهشان کلاسهای آموزشیای در این رابطه برگزار نمیشود؟ چرا مکانهای عمومی مذهبی در شهر استفادهای تکبعدی دارند؟
این که ساکنان شهر کاشان این آلودگی را میپذیرند و به آن عمل میکنند آژیر خطریست برای مردم شهر تا کمی مسئولانه به پیرامون خود نگاه کنند.
از این نویسنده:
+ چرا کاشان؟ چرا جشنواره نمایشهای آئینی؟