دستاورد یا دستاویز سیاسی
کاشان فردا – اظهارات رئیس دولت در جلسه هیئت دولت روز چهارشنبه ۳۰ مهر، بر تبیین دستاوردهای سیاسی دولت برای مردم و به‌مثابه مرهمی بر آلام و زخم‌های آن‌ها تأکید دارد. آنچه آقای رئیس‌جمهور بر اهمیت آن تأکید و به‌ضرورت تبیین آن برای مردم اصرار دارند، پرداختن به این دستاوردها را به بخشی از رسالت اصحاب و اهل قلم تبدیل می‌کند.
آنچه به‌عنوان دستاورد بر آن تأکید می‌شود، فی‌الواقع به رأی ممتنع دول اروپایی به پیشنهاد آمریکا مبنی بر ادامه تحریم‌های تسلیحاتی در شورای امنیت و خریدوفروش سلاح محدود و معطوف می‌شود.
ارجاعات رئیس‌جمهور به سخنان امام در سال ۵۸ و این‌که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و مصداق‌یابی آن سخنان با آنچه ایشان به دستاورد تعبیر می‌کنند، ازاین‌روی قابل‌تأمل است.
این‌که اظهارات ایشان چه اندازه ماهیت و چه اندازه نمود سیاسی دارد، موضوعی است که به تأکید و اشاره ایشان به تبیین ابعاد و جوانب و صد البته مفهوم دستاورد در ادبیات و علوم سیاسی نیازمند است و ایضا نه از منظر و نگاه تبلیغاتی که بر اساس معیارهای عرفی در ادبیات سیاسی.
عجالتا ذکر این نکته کلیدی ضروری است که آنچه در عالم سیاست و به‌واقع عقلانیت‌گرایی و منافع سیاسی به دستاورد تعبیر می‌شود، در همسویی و هم‌راستایی مستقیم با حفظ و تأمین و بسط منافع ملی و بالمآل مردم دلالت و تأکید دارد. این منافع هم مترتب بر انتفاع از شرایط بهتر یا حداقل روبه‌جلو در عرصه‌های مختلف و به همان اندازه بر تضمین و توسعه و بسط حقوق و منافع شهروندی و مدنی تأکید دارد.
اگرچه در مبارزات استقلال‌طلبانه دستاوردهای سیاسی در صورت ظاهر و به‌صورت آنی تأمین نمی‌شود؛ اما در نهایت هر نوع دستاورد حاصل از این مبارزات در نهایت مستقیم و غیرمستقیم به احیاء، حراست و بسط هم‌زمان جمیع منافع مادی و معنوی مردم منتهی می‌شود.
به بیان ساده‌تر این منافع الزاماً و بنا به ماهیت آن و از هر حیث می‌باید که به مطالبات حالیت و آینده مردم و ازهرجهت پاسخ بدهد. آنچه جناب رئیس‌جمهور به‌عنوان دستاورد سیاسی بر آن تأکید دارند، در واقعیت امر نه‌تنها هیچ انتفاعی نصیب مردم نکرده و نمی‌کند، که در واقعیت امر و حتی با فرض تلقی دستاورد هزینه‌های فرضی آن و حداقل تا این زمان‌بر دوش مردم تحمیل‌شده.
آقای رئیس‌جمهور در شرایطی بر این دستاوردهای فرضی تأکید و اصرار می‌ورزند که فراموش می‌کنند در جریان رقابت‌های انتخاباتی مردم را به دستاوردهای واقعی که مهم‌ترین آن معیشت و رفع بحران‌های اقتصادی و بیکاری و هم‌زمان بسط حقوق شهروندی و آزادی‌های مدنی و … وعده می‌دادند.
تنزل دادن آن وعده‌ها به دستاوردهای موردنظر ایشان که به‌طور واقع می‌توان به دستاویز تعبیر کرد، فرسنگ‌ها با آن وعده‌ها فاصله دارد آن‌هم در شرایطی که به‌واقع و بر اساس شواهد و قرائن تا این زمان مهم‌ترین دستاوردهای ادعایی محدود و معطوف به بهره‌مندی و انتفاع ایشان و بستگان از اقامت‌نشینی در پاستور می‌کند.
به‌علاوه تجربه مبارزات استقلال‌طلبانه نشان داده که در این نوع هماوردی‌ها که باهدف کسب دستاوردهای سیاسی واقع‌شده، بیشترین هزینه و مخاطرات و تبعات این مبارزات را کسانی متحمل شده و می‌شوند که در صف مقدم این مبارزات بوده‌اند.
این قاعده در مورد تمام مبارزات استقلال‌طلبانه علیه دول استعمارگر صدق می‌کند اما به‌طور واقعی شاهد این حقیقت تلخ و تأسف‌بار هستیم که هزینه‌های واقعی چنین دستاورد فرضی و یکسره بر مردم تحمیل گردیده.
از این تأسف‌بارتر این‌که مدعیان چنین دستاوردهایی نه‌تنها هزینه‌ای متحمل نشده که همواره از بالاترین سطح و امکانات و استانداردهای زندگی بهره‌مند می‌باشند و چه‌بسا دست بسیاری‌شان و در خوش‌بینانه‌ترین حالت به آنچه زیاده‌خواهی از سفره مردم می‌توان تعبیر کرد، آلوده است.
آقای رئیس‌جمهور پیش از هر کس ابتدا باید توضیح دهند در مبارزه‌ای که به‌زعم ایشان به دستاوردهای فرضی منتهی و منجر گردیده، دولتمردان و مقامات ارشد چه مقدار و چگونه و در چه حوزه فردی و خانوادگی و … هزینه کرده‌اند.
چون به‌قاعده کسب هر دستاوردی در هر حوزه اعم از سیاسی و اقتصادی و … به‌هرحال هزینه‌بردار است. تا آنجا که حافظه تاریخی مردم در طی سال‌های گذشته به یاد دارد، دستاوردهای سیاسی اغلب و با فرض دستاورد بودن از آن دولتمردان و اهل سیاست و قدرت بوده.
نه‌تنها هیچ ربطی به انتفاع عموم مردم نداشته که اغلب به زمین‌گیرشدن هر چه بیشتر معیشت و دلواپسی و تهدید آینده آن‌ها انجامیده. اظهارات آقای روحانی بیش از هر چیز اظهارات رئیس دولت هشتم و نهم در خصوص قطعنامه‌های شورای امنیت به کاغذپاره را تداعی می‌کند.
با این تفاوت که ایشان برخلاف رئیس‌جمهور متوهم پیشین که آن‌ها را کاغذ پاره تغییر می‌کرد، به دستاورد تشبیه می‌کنند. آنچه جمهور مردم به‌صورت عرفی از دولتمردان خود انتظار و بر آن اساس رأی و انتخاب می‌کنند، معطوف و محدود به کسب دستاوردهای سیاسی موردنظر رئیس‌جمهور نیست.
هرچند همان دستاوردهای سیاسی مورد اشاره تنها در چارچوب تأمین منافع و مطالبات بالفعل و بالقوه مردم از جمیع جهات می‌تواند و حتمن که حائز اهمیت و تبیین باشد. آنچه رئیس دولت به دستاورد تعبیر می‌کنند، در واقعیت امر جز دستاویزی برای سرپوش گذاشتن نه‌تنها بر ناکارآمدی‌ها که بدتر از آن دهن‌کجی به شعور مردم نمی‌توان تعبیر کرد.
بدون هیچ توضیح و ارجاعی رئیس دولت بهتر از هر کس می‌دانند در طی دو دوره ریاست ایشان بر دولت و به‌عنوان نماینده جمهور چه کسانی دستاوردهای واقعی و نه مجازی و تبلیغاتی را در انحصار و اختیار و از آن منتفع شده و می‌شوند.
ابوالفضل نجیب – کاشان نیوز
از این نویسنده:
+ چه باید و چه می‌توان کرد
