ضرورت تشکیل انجمن صنفی شاعران
کاشان فردا – یک شاعر گفت: یکی از دلایل نبود صنفی برای شاعران و ترانه‌سرایان این است که آنها هم‌صنفان خود را قبول ندارند.
سید محمود علوی‌نیا، در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نبود صنفی برای شاعران و ترانه‌سرایان گفت: می‌توان صنفی برای شاعران و ترانه‌سرایان تشکیل داد؛ اما ارتباط شاعران با یکدیگر با رابطه نویسندگان تفاوت دارد و گویی هیچ یک از شاعران دیگری را قبول ندارند.
بیشتر بخوانیم:
+ یک قُلُپ ترانه‌ی دم‌نکشیده
وی افزود: برای مثال، شاعری به کاشان برای شعرخوانی آمده بود و شعری بدون قافیه را خواند. وقتی به او اعتراض کردیم چرا شعرش قافیه ندارد، در پاسخ گفت این هم می‌تواند نوآوری در شعر باشد. بخشی از دلایل نبود صنفی برای شاعران و ترانه‌سرایان به ویژگی خود شاعران و بخشی هم به کم‌کاری متولیان امر باز می‌گردد.
این شاعر ادامه داد: اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افرادی را متولی انجمن صنفی شاعران و ترانه‌سرایان کند، شاعران آنها را دولتی می‌دانند و می‌گویند به دولت وابسته هستند. اگر تشکیل صنف شاعران و ترانه‌سرایان از تهران آغاز شود، در شهرستان‌ها هم چند نفر از شاعران متولی انجمن می‌شوند. به نظرم متولیان انجمن صنفی شاعران و ترانه‌سرایان باید از جنس خود شاعران باشند.
علوی‌نیا بیان کرد: اگر شاعران ساکن تهران بدون وابستگی به دولت تشکیل انجمن صنفی شاعران و ترانه‌سرایان را آغاز کنند، شاعران در شهرستان‌ها هم این انجمن را تشکیل می‌دهند. از سوی دیگر شاعری در جامعه ما یک شغل شناخته نمی‌شود؛ بلکه فعالیتی حاشیه‌ای است و موقعیت حقوقی ندارد که در کشور رسمیت پیدا کند. شاعری نیست که از راه شاعری درآمد کسب کند؛ مگر آن‌هایی که ترانه‌سرا هستند یا با مداحان کار می‌کنند.
سید محمود علوی‌نیا متخلص به «آتش» بیش از ۴ دهه سابقه سرودن دارد و ۴ کتاب تاکتون از سروده‌های این شاعر معاصر کاشانی چاپ و منتشر شده‌است. «آتش در مرداب» آخرین مجموعه شعری این شاعر است که به تازگی چاپ شده است.
