در نقد وزیر کاشانی

محمدعلی خرمی مشکانیکاشان فردا – معاونان وزیر بهداشت او را به باد انتقاد گرفتند و رفتند. (+) (+)

شاید مطالب مطرح‌شده در استعفانامه آنان، به کام ما کاشانی‌ها که بعد از چند دولت، یک وزیر همشهری را در جمع سران می‌بینیم خوش نیاید؛ اما جدای از بحث‌های درمانی که باید پزشکان درباره آن نظر بدهند، به نظر بنده نمکی قاطعیت و شجاعت لازم را برای مدیریت این بحران نداشته است.

او اگر چنین قاطعیتی داشت صریح ریاست بر ستاد ملی مبارزه با کرونا را درخواست کرده و از رهبری انقلاب می‌خواست برای مدتی به او در یاری‌طلبی از بخشی از نیروهای نظامی و امنیتی تفویض اختیار کند.

این گفته وزیر کاشانی که «اینگونه نمی‌شود اپیدمی را جمع کرد» حرف درستی است؛ اما در هیچ کجای دنیا هم بحران را با زاری و گلایه و قهر مدیریت نمی‌کنند.

نمکی و برخی از پزشکان زیرمجموعه او که امروز به مدیریت مشغولند، از قاطعیت لازم برای ایستادن پای نظرات کارشناسان برخوردار نیستند، و همین سبب‌شده به جای آنکه اهالی سیاست در این برهه مطیع کادر درمان باشند، کادر درمان به اطاعت سیاست‌ورزان درآیند. و به جای آنکه اهالی سیاست به دنبال جلب رضایت کادر درمان باشند، کادر درمان در راستای رضایت اهالی سیاست گام بردارند.

لذاست که می‌توان دکتر نمکی و همه پزشکانی را که به‌سان او مدیریت می‌کنند «پزشک سیاسی» نامید.

شاید گروهی از دوستان بگویند امثال دکتر نمکی در این شرایط چاره‌ای جز این ندارد، اما بنده معتقدم این درد چاره دارد و آن پافشاری بر نظر کارشناسی، افشای موانع و در نهایت استعفا است.

مردم از کادر پزشکی انتظار سیاست‌ورزی ندارند، بلکه آنان را معتمدان صادقی می‌دانند که از صلاحیتِ جان به دست‌شان سپردن، برخوردارند و یک پزشک غیرسیاسی هرگز در برابر تصمیمی که ممکن است سلامت و جان مردم را به خطر بیندازد سر فرود نمی‌آورد.

محمدعلی خرمی – مشکات آنلاین

از این نویسنده:
+ به احترام دکتر زارع، باری از دوش کادر درمان برداریم

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.