کاشان فردا – تفسیر گمشده «ابوالرضا راوندی» شناسایی شد.
یک پژوهشگر تاریخ و تمدن گفت: ابوالرضا راوندی، علاوه بر آثار متعددی که برای محققان شناخته شدهاست، بنا به برخی شواهد تفسیری بر قرآن نوشته به نام «الکافی فیالتفسیر» و جزء آثار گمشده وی به حساب میآمد.
محمد مشهدی نوشآبادی در گفت وگو به ایستا اعلام کرد: کاوشهای قابلملاحظهای در زندگی و آثار نسخه خطی ابوالرضا راوندی انجام شده است که علاوه بر اهمیت کلامی و فرهنگی آن، میتوان اطلاعات مهمی از کاشان و وضعیت عالمان کاشان را در دوره راوندی و قرنهای قبل از آن بهدست آورد.
وی افزود: راوندی را باید در زمره ۱۰ تن از بزرگان تاریخ کاشان نام برد و پژوهشهای بیشتری در آثار و شخصیت این اندیشمند بزرگ کاشانی انجام داد تا اهمیت فرهنگی و علمی این دانشمند کاشی و اندیشههای او بیش از پیش روشن شود.
بیشتر بخوانیم:
+ «نوشآباد»، «اَنوشآباد» یا «شهر انوشیروان»
این پژوهشگر تاریخ و تمدن تصریح کرد: آخرین پژوهش بهدست «مرتضی کریمینیا»، یکی از قرآنپژوهان برجسته کشور انجام شده و تفسیر قرآنی «الکافی فیالتفسیر» که از آثار گمشده ابوالرضا راوندی به حساب میآمد را شناسایی کرده و در مقالهای مستدل انتساب این تفسیر به راوندی را ثابت کرده است.
آثار ابوالرضا اهمیت و ارزش بیشتری نسبت به آثار قطب راوندی دارد
وی تاکید کرد: موارد مهمی از اندیشههای کلامی راوندی مانند تاویل صفات ظاهری خداوند در قرآن و برخی مفردات تفسیری وی نیز فراهم شده است. ضمن اینکه این پژوهشگر همچون «احمد خامهیار» معتقد است که آثار ابوالرضا اهمیت و ارزش بیشتری نسبت به آثار قطب راوندی دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان با اشاره به پژوهش تازه منتشرشده گفت: نسخۀ قرآنی که به شماره ۴۱۲۹ به تاریخ ۵۸۳ هجری در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی ثبت شده، یکی از تفسیرهای مهم شیعی است که تاکنون ناشناخته باقی مانده است.
مشهدی نوشآبادی افزود: پژوهشگر در برخورد اول با این نسخه قرآنی، ظاهر آنرا متفاوت از سایر نسخههای قرآنی توصیف میکند که این نسخه را باید اثری مرکب از متن قرآن، اختلاف قرائات عشرة و تفسیر قرآن به شمار آورد.
وی تصریح کرد: آنجا که این نسخه در بین قرآنهای کتابخانه قرار گرفته، کسی به اهمیت حاشیههای اطراف این نسخۀ قرآن که حاوی تفسیری بسیار مهم و مفقود از میراث شیعه است توجه نکرده بود، بر این اساس، پژوهشگر به معرفی نسخه و کشف هویت مؤلف احتمالی آن یعنی ضیاءالدین ابوالرضا، سیّد فضلالله راوندی میپردازد.
مشهدی نوشآبادی اظهار کرد: از جمله ویژگیهای منحصر به فرد این اثر آن است که در میان شماری از ملحقات علوم قرآنی، قدیمیترین نقد از سوی یک دانشمند شیعی در قرن ششم هجری بر روایت رسمی جمع قرآن به دست زید بن ثابت و در زمان ابوبکر آمده است.
وی افزود: بخش دیگری از این پژوهش، به اجازه علامه حلی به بنی زهره اشاره دارد که این اثر را با عنوان الکافی فی التفسیر یاد میکند و نشان میدهد که این تفسیر ماهیتی املاءگونه داشته و شبیه “المصابیح فی تفسیر القرآن” تألیف ابوالقاسم وزیر مغربی است که هر دو مفسر، متن نهایی «املائات» خویش را ویرایش کردهاند.
نویسنده کتاب «پیشینه مباحث جدید کلامی در ایران» تاکید کرد: کشف نسخه کامل این تفسیر در کتابخانۀ مجلس و نسخهای ناقص از آن در کتابخانه آستان قدس رضوی به شماره ۱۵۴۹۸، ما را به کاشان قرن ششم هجری، مدرسه مجدیه، و احتمالاً السیدالامام ابوالرضا فضلالله بن علی بن عبیدالله الحسنی الراوندی میرساند.
وی گفت: ابوالرضا راوندی، در نزد استادان مهمی آموزش دیده و شاگردان زیادی تربیت کرده است، چنانکه حلقه بزرگی از طالبان و عالمان شیعه نزد وی و دیگر عالمان کاشی و راوندی جمع شده بودند و مدرسه مجدیه که ریاست آن را بر عهده داشت از بزرگترین مدارس جهان تشیع در دوره سلجوقی بود.
مشهدی نوشآبادی تاکید کرد: در سالی که کاشان به عنوان پایتخت نهج البلاغه انتخاب شده، پسندیده است که پژوهشگران این منطقه، تحقیقی در آثار قرآنی و نهجالبلاغهای ابوالرضا راوندی داشته باشند.
امام ضیاءالدین ابوالرضا راوندی دانشمند و ادیب کاشانی و از عالمان سده ششم است که علاوه آثار متعدد در حوزه اندیشه شیعی، قرآن، نهجالبلاغه، حدیث و مناجات، دیوان شعری تازی دارد که متضمن مستندات تاریخی بسیاری است و هر روز که میگذرد برگی از دفتر زندگی پربارش بازخوانی میشود.
کاشان فردا را در اینستاگرام دنبال کنیم: https://www.instagram.com/kashanefarda.ir