اگر بیمارستان کاشان در شأن مردم هست، در شأن مادر بنده نیز هست
وزیر بهداشت به مشکلات بهداشت روان اشاره کرد و گفت: این مشکلات در کشور به دلیل فضای ناشاد جامعه، بسیار زیاد است.
به گزارش پارسینه، دکتر سعید نمکی در سفر به مازندران، بهداشت روان را یکی از معضلات کشور عنوان کرد و اظهار داشت: مشکلات بهداشت روان کشور به دلیل فضای ناشاد جامعه، بسیار زیاد است و متاسفانه همه کمک می‌کنند که فضای کشور، غمگین‌تر شود؛ در حالیکه مقام معظم رهبری فرمودند که فضای کشور را شاد و بانشاط کنید، اما ما از آن سو، ضجه، گریه، اندوه و غصه، یاس و ناامیدی را تبلیغ می‌کنیم.
وزیر بهداشت به ضرورت برنامه‌ریزی برای مقابله با موج سال‌مندی جمعیت در آینده اشاره کرد و گفت: سال‌مندان ایرانی با سال‌مندان سایر کشور‌ها متفاوت‌اند؛ چون بسیاری جوانی نکرده، پیر شده‌اند؛ همان‌گونه که جوانان کشور به دلیل کلاس‌های بسیار مافیای آموزشی که در کشور شکل گرفته، کودکی نکرده، جوان و منزوی می‌شوند.
در این جلسه یکی از خبرنگاران حاضر در جلسه عنوان کرد که امیدواریم این وعده‌ها همانند وعده‌های رییس‌جمهور سابق نباشد که نمکی پاسخ داد: بنده یا وعده نمی‌دهم یا اگر وعده‌ای دهم، محکم پای آن ایستاده‌ام. وزیر کشور یکی از حرف‌هایی که به استانداران می‌زد این بود که اگر دکتر نمکی وعده داده، اطمینان داشته باشید محقق می‌شود.
وی اضافه کرد: از این خبرنگار عزیز که ما را مقایسه کرد، می‌خواهم که حتما وعده‌های بنده را به همراه نماینده تام‌الاختیار بنده، پیگیری کند و هر کجا که تصمیمی محقق نشد، با بنده تماس بگیرد.
در همین زمان این خبرنگار که برداشت نادرستی از صحبت‌های وزیر بهداشت مبنی بر بی‌نیازی کشور در حوزه درمان داشت، بین سخنان دکتر نمکی آمد که وزیر بهداشت عنوان کرد: گفتم که در حوزه درمان از اعزام بیماران به خارج از کشور بی‌نیاز شدیم. پدرم در بیمارستان کاشان، جان خود را از دست داد و مادرم همین امروز در همان کاشان بستری است. اعتقادم بر این است که اگر بیمارستان کاشان درخور مادر بنده نیست، در شأن مردم هم نیست و اگر هم هست، برای مادر بنده نیز هست. این حرف‌ها را به عنوان حرف‌های پوپولیستی نمی‌گویم. همسر من زمانی که زایمان کرد، رییس دانشگاه بودم و گفتم باید در اتاق شش تخته همان شهر بماند، چون خون همسر بنده، سرخ‌تر از خون زنان روستایی آن دیار نیست. در خانه ما هنوز یک قرص خارجی مصرف نشده، از مسیر پاویون هم رفت و آمد نمی‌کنم و خودم نان و گوشت و مایحتاج را می‌خرم تا حداقل بفهمم مردم چه مشکلات و دردهایی دارند.
