کاشان فردا – ۲۵ فروردین در تقویم رسمی کشور، روز نکوداشت عطار نیشابوری نام گرفتهاست.
عطار از جمله شاعران و عارفان ایرانی است که به واسطه شخصیت عرفانی و آثار ممتازی که عرضه کردهاست، به نیکی و شایستگی مورد توجه شاعران پس از خود بودهاست و آثارش در همه سدههای پس از شهادتش به دست مغولان، مورد اقبال دوستداران فرهنگ و ادبیات و عرفان اسلامی بودهاست.
راست این است که شخصیتی چون عطار، که از عالم عقل و معاش و شغل داروفروشی به عرفان روی آوردهاست، هم بیش از حد معمول شوق معرفتاندوزی دارد و هم دنبال انتقال آموزههای خود به دیگران است همچنان که در دیدار با پدر مولانا، نسخهای از الهینامه خود را به فرزند خردسالش جلالالدین اتحاف کرد.
تنوع مثنویهای تعلیمی عطار البته ذیل عنوان عرفان و تصوف قابل جمع است و نشان میدهد که شعر برای عطار در حکم ابزار انتقال مفاهیم عرفانی است.
این هم که در غزلها، سیمای قلندرانه عارفان را نشان میدهد، یادآور تعهد او در روشنگری و درک درستش از ظرفیتهای عرفان اسلامی است.
تذکرهالاولیای عطار هم شرح حال و سخنان حدود یکصد عارف و صوفی است که البته از پارهای استنادات و اقوال مبالغهآمیز خالی نیست ولی شروع کتاب با امام صادق و ختم آن با امام باقر علیهماالسلام هم خالی از حکمت و رمز نیست.
عطار کوشش میکند عرفان را پایبند قرآن و سنت و ولایت قراردهد، و از این که این موهبت معرفتی به ریا و تزویر آلودهشود، نگران است.
پس از این همه سال، نکوداشت عطار؛ ارجداشت فرهنگ و ادبیات و شعر و البته گرامیداشت میراث معنوی عرفان و تصوف اسلامی – ایرانی است و از این بابت مشتاقان آموزههای معرفتی بایست خود را وامدار شیخ نیشابور بدانند که این مفاهیم را هنرمندانه و به زیبایی مطرح کردهاست.
عبالرضا مدرسزاده – کانال پژواک روشنگری
از این نویسنده:
+ سیزده، روز معرفت است