فریادی که خاطره شد!

حوریه شیواکاشان فردا – مردادماه بود و نزدیک روز خبرنگار. روزهایی که تنش‌ها در شورای شهر بین شهردار و بعضی اعضای شورا بالا گرفته بود. یکی از اعضای شورا، از مخالفان جدی تشکیل شورای هنر بود و تشکیل این شورا را موازی‌کاری با اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر نهادهای فرهنگی شهر می‌دانست.

در صحن شورا، بعد از سلام و روشن‌کردن ریکوردرم پرسیدم: «چرا در دوره شهردار قبلی زمانی که برنامه‌های شاد و دسته عزاداری و هیئت از سوی شهرداری راه انداخته شد، شما اعتراضی مبنی بر اینکه این اقدام موازی‌کاری با سازمان تبلیغات است نکردید، اما امروز تشکیل شورای هنر را موازی‌کاری با اداره ارشاد می‌دانید؟»

بیشتر بخوانیم:
+ خاطره یک روز خبرنگاری

ایشان در پاسخ، گفت: به‌محض تغییر مدیریت در شهرداری، شورای هنر برچیده خواهد شد و «شورای هنر چیز بیخودی است!» بعد هم ناگهان فریادی بر سر من کشید که: «برو دنبال کارت!»

انگار دق و دلی تمام اقدامات تخریب‌کنندۀ ناکامش را برای مخدوش‌کردن چهرۀ شهردار در آن فریادها خلاصه کرده بود! کمی بعد هم محل گفت‌وگو را ترک کرد و قبل از خارج‌شدن از سالن جلسات شورا، انگشتش را به سمت شهردار گرفت و گفت: «این آقا باید برود.»

خلاصه که در عین افسوس خوردن و تاسف بسیار برای رفتار سخیف و دور از شان یک عضو شورای شهر، این ماجرا برایم خاطره شد!

حوریه شیوا – مشکات آنلاین

از این نویسنده:
+ کارگران «روز» نمی‌خواهند، مطالباتشان را محقق کنید

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.