یاد نقره‌فام زرین‌کوب
کاشان فردا ــ۲۴ شهریور سال‌روز درگذشت دکتر «عبدالحسین زرین‌کوب» استاد نامدار ادبیات و تاریخ، و اندیشمند کم‌مانند روزگار ماست (۱۳۷۸)
برای معرفی بهتر ایشان این جملات را از بیان خود استاد نقل می‌کنیم:
اگر در زندگی راه دیگری را_ جز آن‌که اکنون دارم_ پیش می‌گرفتم به احتمال قوی از آن‌چه اکنون هستم گناه‌آلوده‌تر، شرمسارتر و ناخرسندتر می‌بودم. هر چه هست آشکارا احساس می‌کنم از آن‌چه می‌توانستم باشم، و از آن‌چه وسوسه ریاکاری، بزرگ‌نمایی و جلوه‌فروشی مرا بدان سو می‌راند، اکنون بهترم و همین نکته است که خاطرم را خرسند می‌سازد و بدانچه هستم و آن‌چه دارم راضی می‌دارد. ( حکایت همچنان باقی ص ۴۶۴)
روشن است که پشتوانه عظیم رسیدن به چنین حدی از مناعت و قتاعت و آزادگی شغل شریف معلمی و بی‌وقفه به تالیف و تحقیق پرداختن است.
با وجود آن‌که در سال‌های آخر عمر، تندروها فراماسونر و غر‌ب‌زده خطابش کردند، از هیاهو نهراسید و کار خویش به پیش برد و در اوج دوره غرب‌گرایی در دانشگاه، کتاب‌های «بامداد اسلام» و «کارنامه اسلام» را نوشت و به آیین شریف معلمی و دانش‌ورزی پشت نکرد.
برای نسل‌های متمادی، زرین‌کوب نماد سخت‌کوشی خاموش و ریاضت هدف‌مند فرهنگی و آموزه‌ها و انگاره‌های بی‌تعصب و روشن باقی خواهد ماند و همین بس که در کتاب‌خانه منتقدانش و در مقالات مخالفانش هم آثار قلمی او یافت می‌شود.
در واقع این که او با تن رنجور در بیمارستان‌های تهران و پاریس و کالیفرنیا هم دست از تالیف و تحقیق نکشید، خود نهیبی دل‌سوزانه از معلمی شریف است که راه باعلم‌زیستن را به شاگردان و علاقه‌مندان خویش نشان می‌دهد و این‌که از «غزالی» تا «مولوی» و از «سعدی» تا «ابن‌عربی» و از «افلاطون» تا «لافونتن» را در گستره چشم‌افسای دانش و تخصص خویش از قلم نیانداخته بود، گزارشی تازه و بی‌تکرار از گونه‌ای معلمی بود که صرفا بر پایه عشق و پشتکار و اراده و اعتقاد بنا نهاده بود.
امید که نسل پی از او که هرگونه حساب کنیم شاگرد او تلقی می‌شود، میراث‌بان شایسته‌ای برای همه ذخایر نفیس فکر و اندیشه او باشد.
خاک بر آن بزرگ‌وار خوش باد.
عبدالرضا مدرس‌زاده ــ کانال پژواک روشنگری
از این نویسنده:
+ دشمنان قسم‌خورده اهل‌بیت از کج‌سلیقگی ما بهره‌برداری سوء می‌‌کنند
