بهانه‌های بی‌پایان اهل کفر
کاشان فردا ـ قرآن کریم در سوره مبارکه «فرقان» از بهانه‌های گوناگون مشرکان درباره پیامبر اسلام (ص) سخن رانده است.
به گفته قرآن کریم، مشرکان که عظمت پیامبر را نمی‌توانستند نادیده بگیرند و هر روز مشرکی به شرف اسلام نایل می‌شد، چاره کار را در بهانه‌گیری از شخصیت و جایگاه پیامبر و قرآن می‌دانستند.
از جمله بهانه کافران این بود که اگر مساله وحی آسمانی است، پس چرا پیامبر بشری عادی است و در جامعه رفت و آمد می‌کند و غذاخوردن و زندگی عادی دارد؟
بهانه دیگر این که چرا پیامبر ثروت و امکانات بیشتر از دیگران ندارد و کسانی او را (چون پادشاهان) همراهی نمی‌کنند؟
بهانه دیگر مشرکان این بود که چرا قرآن به یک‌بار نازل نشده است؟
پاسخ‌های قرآن هم البته قابل توجه است. قرآن می‌فرماید: همه پیامبران پیشین علیهم‌السلام هم بشر عادی بوده‌اند و چون دیگر مردم در کوی و بازار گذر داشتند و نیز اگر خداوند می‌خواست، می‌توانست در همین دنیا به پیامبرش باغ و کاخ بدهد، اما آن‌چه خداوند در آخرت می‌دهد بهتر از اینهاست.
پاسخ قرآن به بهانه نزول تدریجی قرآن هم این است که با این شکل آمدن آیات قلب پیامبر ثبات و تسکین دارد و البته بایست قرآن را به آرامی و ترتیل خواند.
البته در آیه ۳۰ همین سوره از گله و شکایت پیامبر صلوات‌الله‌علیه نزد خداوند از مهجوربودن قرآن نزد امت یاد شده است.
عبدالررضا مدرس‌زاده ـ کانال پژواک روشنگری
از این نویسنده:
+ عباس؛ اب الادب و العرفان
