بدرود معلم دوست‌داشتنی

علی سکوت و محمد مشهدی نوش‌آبادیکاشان فردا – علی آقا سکوت مرد مؤمن، اهل فرهنگ، نجیب، آرام و با مرام از میان ما رفت. نوش‌آباد مردی را از دست داد که حق معلمی و استادی بر گردن بسیاری از مردمش داشت. این مرد دوست‌داشتنی و اهل دانش و معرفت، جمیع خصایص یک انسان شریف و فرهیخته را در خود جمع داشت.

در طول این چهل سالی که ایشان را می‌شناختم، حتی یک رفتار و گفتار خلاف اخلاق و انسانیت از وی ندیدم. از همان ایام جوانی بارها خدمتش را درک کرده بودم؛ در بالاخانه منزلش کتاب‌خانه و اتاق مطالعه دنجی داشت، کتاب‌های جالبی که ما به دنبالش بودیم در این کتاب‌خانه یافت می‌شد.

در ایامی که هیجانات فکری و انقلابی و تفکرات مرحوم علی شریعتی بر ما سایه افکنده بود، این کنج دنج و آن مرد ملایم و نرم و باسواد که از همه هم‌صنفانش همیشه در فرهیختگی جلوتر بود برای ما کعبه آمال بود.

بعدها که احتیاج به آموزش زبان انگلیسی داشتم ایشان باحوصله و متانت و بدون هیچ چشمداشتی، علم و دانش به من ارزانی کرد.

منش و رفتار این مؤمنی که فضیلت تسامح و تساهل داشت، و از رذیلت تعصب به دور بود، برای همه ما درس‌آموز بود؛ گرمای سخن، لحن ملایم و نگاه گیرا و چهره‌ای آرام چنان‌که همیشه با حرارت نقل نکته و حکایت و خاطره می‌کرد تداعی‌گر انسانی خواستنی بود.

آخرین باری که محضرش را درک کردم، بیش از یک سال پیش بود. برای دیدن دو دفتر از یادداشت‌های مردم‌شناسانه که در طول سال‌ها از فرهنگ نوش‌آباد گردآوری کرده بود؛ مجموعه از واژگان، اصلاحات، مثل‌ها، کنایات، آیین‌ها و رفتارهای فراموش‌شده که در طبله هیچ عطاری یافت نمی‌شود.[خدمتش بودم]

ایشان را تشویق فراوان کردم که این دو دفتر را آماده و منتشر کند. گام‌هایی هم برداشته شد، و ظاهراً بسیاری از آن‌ها توسط پسرش آقاوحید تایپ شد، اما هنوز نیمه‌کاره است. خوب است که این یادداشت‌ها در قامت کتابی قبل از سالگرد وفاتش منتشر شود، من هم دراین‌باره از هیچ تلاشی دریغ نخواهم کرد.

علی‌آقا فرزند مرحوم حاج سید ابوالقاسم سکوت استاد قرآن ما بود که ده سال از مرگ وی می‌گذرد. این خانواده بافرهنگ که هیچ‌گاه نسبت سیادت خود را مایه تفاخر نمی‌کنند، حدود یک سال پیش در غم خواهر خود نشستند، و امروز در عزای برادر سوگ‌وار شدند، اما بامتانتی مثال‌زدنی خویشتن‌دار بودند. خود علی‌آقا هم که این سال‌های پایانی عمر با بیماری مرگبار دست‌به‌گریبان بود، آن را از همه مخفی می‌کرد و حتی من در ملاقات‌ اخیر از بیماری‌اش بی‌خبر بودم.

علی آقا در کانون خانواده  گرم خود فرزندان دانشی و اهل فرهنگی تربیت ‌کرده که اکنون داغ‌دار مرگ پدر هستند. امیدوارم تسلی مردم بی‌شماری که در مجلس عزایش حاضر شدند از درد جگرسوز این خانواده بکاهد.

روحش شاد!

محمد مشهدی نوش‌آبادی
کانال پی آواز حقیقت

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.