کاش یکی بیاید پدر شود برای جامعه‌مان

کاشان فردا – زهرا مهدی‌پور/ خدا خواست سوره‌ای در شان پدرم بیاورد، پس سوره انسان نازل شد..
و خدا حتی هنگام آفرینش کوه، به پدرم نگاه کرد و چنین شد که کوه ذره شنی شد در مقابل استقامت نام پدر. و برف سفیدی موی او که جوانی‌اش را به پایم گذاشت. ‌
ذره‌ذره واژه صبر تجلی یافت در وجود نام مقدسی که پدر می‌خوانمش.

زیاد خواندم که؛ بابا آب داد، بابا نان داد، اما این روزها بابا هویت می‌دهد، زندگی می‌دهد، نام می‌دهد، نشان می‌دهد آینده می‌دهد.

اما باور کنید همان نان و آب‌دادن حتی این زمان کار هرکسی نیست.
باید پدر باشی تا بتوانی وقتی همه صبح خواب هستند، از خانه بیرون بروی و شب نفر آخر به رخت‌خواب.

باید پدر باشی تا بتوانی قیمت‌ها را ببینی اما موقع خرید برای کودکانت ”نه” بر زبان نیاوری. باید پدر باشی تا بتوانی غذای سبک بخوری، اما بار سنگین برداری، باید پدر باشی و اسوه قدرت بخوانندت، اما دلت در مقابل اشک دخترکت بلرزد، باید پدر باشی تا بتوانی هر روز با هزار رنگ زمانه دست به یقه شوی ولی یک‌رنگ بمانی.

مرد بودن، این روزها به تنهایی کافی نیست. پدر می‌خواهد این زمانه.
مگر این‌که پدرها، پدری کنند در حق جامعه امروز و گرنه خدا به دادمان برسد از قیمت‌ها، فساد، ریا و رباها.

بابا این زمان فراتر از واژه بابای قبلی‌ست، بابا این روزها مترادف با شناسنامه، موقعیت اجتماعی و حتی کارت بانکی‌ست. کارتی که ذره‌ذره‌اش خرج می‌شود تا تو اعتبار کسب کنی، آبرو به‌دست آوری و بسازی زندگی‌ات را، آینده‌ات را، خودت را.

پدرها این روزها مثل قبل دست پر به خانه نمی‌آیند، اما همین که دست‌ِشان مقابل دیگران دراز نمی‌شود، جای شکرش باقی‌ست. پدرهایی که به کولر خاموش‌کردن معروف‌اند و اما همین ماها روزهای خوش و خنک جوانی‌شان را خاموش کرده‌ایم.

پدرهایی که قبض برق و آب و گاز صدایشان را نه اما دود از سرشان بلند می‌کند.
کاش یکی بیاید پدر شود برای جامعه‌مان
با همه خصوصیات یک پدر
با همان جذبه و مردانگی یک پدر
یکی بیاید پدر شود
آبرو دهد، اعتبار دهد
حتی کولر خانه‌های‌ِمان را هم خاموش کند، اما چراغ امید را در دل‌ِمان روشن نگه‌دارد.

باور کنید جامعه امروز به هیچ چیز جز یک پدر نیازمند نیست…

روز پدر بر تمامی پدران سرزمینم مبارک