کاشان فردا – همسایه یکی از دوستانم معتاد بود. گاهی برای هزینه مواد ناچار میشد دست به سرقت بزند.
روزی با رفیقم درباره حضور این همسایه و وضعیت امنیتی کوچهشان صحبت میکردم. خندید و گفت: هنوز هیچ همسایهای نگفته یک صنّاری از او سرقت شده است. این آقا هم یک جا گفته من از هرکسی دزدی کنم، از همسایه دزدی نمیکنم. استدلالش هم این است که «باید حرمت همسایه را نگه داشت.»
شما هم شاید با نمونههایی از آدمهای بزهکار روبهرو شدهاید که در بزه هم خط قرمز دارند و سعی میکنند خالی برای خاله در پرونده اخلاقی خود بگذارند.
این روزها خبرهایی به گوش میرسد که آدم دلش نمیخواهد باورشان کند؛ چرا که درست بودنشان به این معناست که برخی از اهالی سیاست به اندازه بزهکاران برای خود حاشیه اخلاقی متصور نیستند.
چندی قبل یکی از دوستان میگفت پس از غیبت مجید شمس به علت بیماری در شورای شهر، یکی در صحن علنی با لبخند گفته است «یادش به خیر آقای شمس».
با خودم گفتم نمیشود که یک چهره تحصیلکرده، درباره عضوی که امروز به دلیل بیماری خاص خود بیش از همیشه به امید و روحیه نیاز دارد، حرف ناامیدکنندهای بزند. یعنی آدم حتی برای دشمن خودش هم این روزها را نمیپسندد. شاید منظورش این بوده که جای شمس در شورا خالی است.
پس از چند روز یکی از دوستان گفت که گروه مخالف شهردار با آقای علیالبدل شورا جلسه گذاشتهاند و درباره آینده شهرداری و حتی تقسیم پستها و سمتهای مدیران گفتوگو کردهاند.
باورکردنی نبود که یک عده برای رسیدن به قدرت چشمانتظار مرگ دیگری باشند.
دوست نقلکننده خبر گفتوگویی از عضو علیالبدل شورا برایم ارسال کرد و گفت: تو در این دو سال تا به حال از این آقا مصاحبهای درباره موضوعات شهری دیدهای؟ چرا الان در چنین شرایطی باید ایشان رسانهای شود و درباره موضوعی مانند زیرگذر که مورد مناقشه و محل جدال دو گروه شده اظهارنظر کند؟
راستش را بخواهید نمیشود فهمید در زیر پوست این شهر چه میگذرد اما میتوان از اصحاب سیاست و قدرت این شهر دارالمومنین خواست، حداقل به اندازه آن معتاد و سارق شهر برای خودشان، معرفت، مرام و حریم اخلاقی قائل باشند.
میتوان از اعضای شورا خواست در شرایطی که همکارشان برای ادامه حیات بیش از هر چیزی به امید نیاز دارد، خواسته یا ناخواسته، حرفی نزنند و کاری نکنند که شیشه دلی بشکند.
چرب و شیرین دنیا، اینقدرها هم با ارزش نیست.
محمدعلی خرمی – مشکات آتلاین
از این نویسنده:
+ اجرای تنتنانی