داربست‌های بی‌عرضگی و دختر آبی!

‌عماد صفی‌یاری پسر ۸ ساله‌ای که در ورزشگاه‌آزادی بر اثر برق‌گرفتگی فوت شدکاشان فردا – شهریور‌ماه امسال، دو رویداد ورزشگاهی غم‌بار در کشور رخ که در یکی؛ دختری که از ورود به ورزش‌گاه منع شده بود، (بنا بر هر دلیلی) در مقابل دادسرا اقدام به خودسوزی کرد و در حادثه دیگری در بازی بین تیم‌های پرسپولیس و صنعت نفت، کودک هشت‌ ساله‌ای در اثر برخورد با داربست‌های گیت‌مانند فروش بلیت، دچار برق‌گرفتگی شد و جان خود را از دست داد.

در ماجرای نخست، عده‌ای که عاشق موج‌سواری و ماهی‌گیری از آب گل‌آلوده هستند، چه نوحه‌سرایی‌ها و ننه‌من‌غریبم‌بازی‌هایی که درنیاوردند! سلبریتی‌ها که حوادث این‌چنین را خوراکی لذیذ می‌پندارند، در رسای این بانوی آبی چه مرثیه‌سرایی‌ها و آسمان ریسمان‌بافی‌ها که نکردند؟!

کار تا جایی از دست دررفت که تعدادی از نمایندگان مجلس که رسانه ملی در ویژه‌برنامه واکاوی این پرونده نخواست نامشان فاش شود، و اول اسم‌ِشان علی مطهری و پروانه سلحشوری است، بدون در نظر گرفتن کلیات ماجرا، به اظهارنظر روتوش نشده و شاذ پرداختند!

رسانه ملی هم که با اکراه به انتشار چنین اخباری می‌پردازد، این بار به‌واسطه انتشار گسترده خبر در فضای مجازی و دخالت رسانه‌های بیگانه در این موضوع، مجبور به تهیه ویژه‌برنامه‌ای در این خصوص شدند که خروجی آن دست‌کم برای حقیر نامفهوم بود وگرنه در غنای محتوی برنامه‌های رسانه ملی شکی نیست!

اما در ماجرای دوم بسان سایر حوادث این‌چنینی، تنها پیمان‌کاری بازداشت و قطعاً همان روز یا روز بعد به قید وثیقه آزاد گردید و پس‌ از این‌که آب‌ها از آسیاب افتاد، سندش را نیز پس می‌گیرد!

درواقع در رثای کودک هشت‌ساله که بی‌گناه در جدال نابرابر با ندانم‌کاری‌های پیمان‌کاری که اصول بستن داربست را نمی‌داند و فدراسیونی که یک‌شبه می‌خواهد فرهنگ ۴۰ ساله ورود فله‌ای و اتوبوسی را به ورزشگاه‌ها تغییر دهد و … مغلوبه شد هیچ‌کس اشکی نریخت، از هیچ سلبریتی صدایی درنیامد، کسی تصویر پروفایلش را تغییر نداد، پوستری طراحی نشد، نماینده‌ای صدایش را در گلویش رها نساخت، شعری سروده نشد، توئیتی ارسال نشد، ژست روشنفکرانه‌ای ساطع نشد، ویژه‌برنامه‌ای ساخته نشد و هیچ‌کس از بی‌تفاوتی، ناکارآمدی و فرار به جلوی همیشگی فدراسیون و روسای بازنشسته و شادمانش ننوشت!

این نوع سوءاستفاده کثیف و نگاه مناسبتی به فوت هم‌وطنان نشان می‌دهد هنوز با فرهنگ هم‌دردی و دلسوزی واقعی به اندازه سال‌های نوری فاصله‌ داریم و حتی برای نمایش اظهار همدردی‌های صوری و شبه‌روشنفکرانه‌مان نیز دو دو تا چهارتا می‌کنیم!

فقط یادمان باشد داغ پرکشیدن کودک هشت‌ساله‌ای که بی‌گناه قربانی ندانم‌کاری فدراسیون در فرهنگ‌سازی یک‌شبه شد، اگر بیشتر از خودسوزی دختری جوان نباشد، کمتر نیست! به هوش

وحید حاج سعیدی – کاشان نیوز

از این نویسنده:
+ ضرورت تربیت سفیر برای درهم کوفتن پک‌وپوز دشمن

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.