‌آن‌که امروز باد می‌کارد، فردا توفان درو خواهد کرد

امیرحمزه قنبریکاشان فردا – این روزها توسعه معنای غریبی در کاشان دارد. فراموش کرده‌ایم که رشد و نمو جامعه در گرو همگرایی و همدلی تحقق می‌یابد نه نفاق و خط‌کشی‌های اشتباه.

یکی از مهم‌ترین و تاثیر‌گذارترین مسائل در تعریف توسعه پایدار، جامعه‌پذیری و حس تعلق داشتن در حرکت برای رسیدن به یک نفع عمومی است. نفعی که ما را به تمام ابعاد توسعه اعم از توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و انسانی وصل می‌کند.

اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم، مردم سهم خود از جامعه‌پذیری را به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده‌اند، اما این عدم توسعه‌یافتگی در کاشان ظاهرا آبش از جایی دیگر گل‌آلود است.

مسئولینی که نفع عمومی را به نفع خصوصی تغییر داده‌اند مسئول رکود توسعه کاشان در یک دهه اخیرند.

در جایی که جهل جای خود را به عقل، و عمل جای خود را به شعار می‌دهد، دستاوردی جز استبداد رای و ایجاد بن‌بست‌های توسعه‌ای برای شهر و شهروندان نمی‌توان متصور بود.

متاسفانه صندلی قدرت و عطش مقام و منزلت همت مسئولین محترم را نشانه گرفته و دَرِ تلاش برای استفاده از نیروهای جوان و نخبه در معادلات و عبور از بن‌بست‌های توسعه‌ای را بسته و گویی که حضور نخبگان جوان را در حل مشکلات شهر حرام می‌دانند.

از سال ۱۳۸۶ که فعالیت‌های اجتماعی خودم را در حوزه نمایندگی جامعه جوان شهرستان، استان و کشور آغاز نمودم، همیشه معتقد بوده‌ام مدیران باید به این باور برسند که دوران تصمیم‌گیری برای جامعه جوان پشت درهای بسته پایان یافته و اگر به جامعه جوان با دید قهری و سلیقه‌ای نگاه شود، نه تنها مسیر پیشرفت و توسعه جامعه هموار نخواهد شد، بلکه موجب زوال و نابودی جامعه چه در سطح کلان و چه در سطح خرد را مهیا می‌سازد.

پس در نتیجه فضا باید برای حضور جوانان در عرصه‌های مدیریتی و مشاوره‌ای بدون هرگونه تشویش و نگرانی باز باشد تا جوانان و نخبگان بتوانند در محیطی آرام و فعال، توانایی‌های خود را بروز دهند و از آن به نفع جامعه استفاده کنند.

هر چند که هنوز هم بر این باور استوارم اما متاسفانه تلاشی از سوی مسئولین برای باور به این موضوع مهم را حداقل در شهر کاشان شاهد نیستم.

برخی مدیران ما در قالب شعار جوان‌گرایی و توجه به نخبگان به لمپن‌پروری روی آورده‌اند که این خود باعث حذف نیروهای جوان نخبه و با انگیزه می‌شود.

این روزها توجه به بعضی افراد به نام جوانان نخبه، همان چماق شعبان جعفری‌ست برای قلع‌وقمع مخالفین در دست برخی مسئولان که داعی تقدس‌گرایی و مردم‌محوری‌شان گوش فلک را کر کرده است.

جریان‌سازی با استفاده از احساسات مردم و عوام‌فریبی و ابزار قراردادن عده‌ای که نه هویت و ثابت‌قدمی و تدین دارند و نه تخصص، صرفا برای توسعه قدرت نفوذ عالی‌جنابان بر مسند قدرت است، نه توسعه و تحقق کاشان بزرگ که آرزوی همه دلسوزان این کهن خطه زرخیز است.

مسئولی که امروز باد می‌کارد قطعا باید فردا در انتظار درو‌کردن توفانی باشد که هم خود او را و هم کاشان را متضرر خواهد ساخت. اگر امروز نخبگان پا در مهلکه این بازار مکاره نمی‌گذارند از روی ترس نیست، بلکه نگرانی آن‌ها سبک مدیریت و سیاست‌های یک بام و دو هوایی است که نیروی نخبه را به جای آن‌که از دانشگاه و مجامع علمی، حوزوی و فرهنگی پیدا کند، به سراغ گروه‌های تلگرامی رفته و بسته به سلیقه خود «نخبه‌یابی» (بخوانید لمپن‌پروری) را گسترش داده و جذب می‌کند.

کاشان این روزها بیشتر از هر زمان دیگری تشنه مودت و همدلی‌ست برای توسعه، برای آبادانی و برای به آغوش کشیدن فرزندان نخبه خویش. نگذاریم که دوره مدیریت شما با این جمله مزین شود: «به کاشان، مسلخ توسعه پایدار خوش آمدید!»

امیرحمزه قنبری – کاشان آنلاین

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.