مسئله این‌ها نیست، مسئله این است
کاشان فردا – ۱. مسئله این نیست که رئیس جمهور دروغ می‌گوید نمی‌دانسته بنزین گران می‌شود، چون ما هم ما هم دروغ می‌گوییم که نمی‌دانستیم بنزین گران می‌شود. ما مدت‌ها است هر شب بدون خبر ناگوار خواب‌ِمان نمی‌برد و همین یعنی خبر. سفسطه است؟ بسیار خوب. این را چی می‌گویید: مدت‌ها است دارند درباره راه‌اندازی بنزین سهمیه‌ای و کارت بنزین و این‌ها حرف می‌زنند و همه‌مان رفته‌ایم دنبالش. خب آن کارت‌ها برای استعمال داخلی و خارجی دیگری نبود، برای همین دونرخی‌شدن بنزین بود.
حتی یک بار وقتی شایعه شد از فردا بنزین گران می‌شود، توی پمپ بنزین‌ها صف بستیم که طعم بنزین هزارتومانی چند روز بیش‌تر در ذائقه باک‌مان بماند.
حتی همین شایعه‌افکنی و بعد تکذیب شایعه هم خودش یک روش نخ‌نما و تکراری است که ما آن را خوب بلدیم. مسئولان سال‌هاست به زبان «دیبیِ» کلاه قرمزی با ما حرف می‌زنند و ما آن‌قدر به این زبان مسلط شده‌ایم که برای ترجمه حرف‌هاشان به آقای مجری نیازی نداریم.
اصلاً مگر بعد پاگذاشتن روی تمام حرف‌های زمان انتخابات، هنوز قرار است رئیس جمهور راست بگوید؟ این ماییم که تظاهر می‌کنیم فراموش کرده‌ایم تاریخ این مُلک پر است از دروغ و فریب.
یا تجاهل می‌کنیم معاصر موجودی بوده‌ایم به نام احمدی‌نژاد که مرزهای وقاحت و دروغ را فرسنگ‌ها جابه‌جا کرد و بقیه تا سالیان سال فقط خواهند توانست ادای او را دربیاورند. اصلاً راست و دروغ رئیس جمهور در این ماجرا چه دردی را دوا می‌کند؟
۲. مسئله اصلی حتی این نیست که معترضان (یا آشوب‌گران و اغتشاش‌گران و اصلاً هر اسمی که دوست دارید رویش بگذارید. من با خاصیتش کار دارم)، شکستند و آتش زدند یا بقیه. فرض کنیم ویدئوهای شکستن و ویران‌کردن نیروی انتظامی و لباس‌شخصی‌ها و شبه‌نظامی‌ها را هم ندیده‌ایم و گزارش شاهدان عینی هم چرت است.
بدون این‌که این روش را تأیید کنم، به نظرم بدیهی است در اعتراضی که با خشونت سرکوب می‌شود، کار به خراب‌کاری و هرج‌ومرج بکشد. این را ما آدم‌های کف جامعه هم می‌دانیم، چه رسد به آن‌ها که همه چیز را از عالم بالا می‌دانند و فقط از روی فروتنی اعلام نبوت نکرده‌اند.
کاشان فردا را در اینستاگرام دنبال کنیم: https://www.instagram.com/kashanefarda.ir
۳. مسئله حتی این نیست که چه شد که چند تن از مراجع بعد از این‌که در ابتدای ماجرا در یک اقدام بسیار نفس‌گیر و پرزحمت با مردم هم‌دلی کردند، بلافاصله سکوت کردند و حتی وسط اعتراض و شورش دیگر حتی حالش را نداشتند به مردم گوشزد کنند اعتراض هم حرام است.
بندگان خدا این بار هم تلاش کردند رکورد تأثیرگذاری فتوای میرزای شیرازی در جریان تحریم تنباکو را تکرار کنند و نتوانستند. درست که این ماجرا فصل نوینی در ارتباط حوزه و حکومت است، اما مسئله این نیست واقعاً.
۴. مسئله این نیست که مجلس در یک جلسه غیرعلنی خفقان گرفت و صدایش درنیامد و فراکسیون امید هم بزدلانه طرحش را پس گرفت (و اُف بر ما که چه ابلهانه امیدواریم!) مسئله این نیست که آدم با دیدن ساختمان بهارستان و اهالی‌اش چه‌قدر با محمدعلی شاه هم‌ذات‌پنداری می‌کند.
۵. قطعی اینترنت؟ شوخی می‌کنید! این که دیگر آخر عدم درک شرایط است. ما به کجای جهان شبیهیم که قطع نت برای‌مان محرومیت از حقوق شهروندی به حساب بیاید؟ با کجای جهان در ارتباطیم که حالا این عدم ارتباط محسوب شود؟ نت برای ما دوسه متر بالاتر از موارد بالای هرم نیازهای مازلو است.
مسئله این است:
درباره مسئله‌ای که ـ با این‌که اصلاً موضوعش مهم نیست، ولی هر بی‌سوادی می‌فهمد تنش‌زا است ـ بدون راه‌کارهای قانونی و تصویب مجلس تصمیم گرفتند. مردم – یا حتی بخشی از مردم- به آن موضوع و تصمیم اعتراض کردند. اما با خشونت مواجه شدند و حدود ۱۵۰ نفر (اصلاً تو بگو یک نفر) از آن‌ها به قتل رسیدند و برای تحویل جنازه‌شان هم شرط گذاشتند. مسئله اصلی دقیقاً همین است.
آبان ۹۸ پایان بسیاری از اما و اگرها است. خطی است که تاریخ چهل سال اخیر را به دو بخش تقسیم می‌کند. ما و حکومت با فرسنگ‌ها فاصله دو طرف یک دریاچه خون ایستاده‌ایم و دیگر خط وسطی نیست.
اما مطالبه دقیق و البته مصالحه‌جویانه ما به پاس خون‌های ریخته شده این است: «حکومت! حق اعتراض من را به رسمیت بشناس!»
فقط همین. و البته این تازه نخستین گام است.
جابر تواضعی – کاشان نیوز با مختصر تغییر
از این نویسنده:
+ نگاهی به فیلم‌های «پاتوق پاییزه فیلم کاج»
