بی‌مهری به پرستاران شرکتی بیمارستان بهشتی کاشان
کاشان فردا – بحران کرونا و مبارزه تمام‌قد کادر بهداشتی و درمانی با این ویروس منحوس باعث شد که پرستاران را به دلیل حضور در خط مقدم جهاد با این بیماری بیشتر بیشتر مورد توجه قرار دهند و این در حالی است که شاید همه این توجه ها فقط در جلو دوربین و یا در مقابل رسانه ها بود.
در این بین برخی از پرستاران در کاشان به دلیل نوع قراردادهای خود، دلی پرغصه از نامهربانی‌ها دارند. این پرستاران که قرارداد کاری آنها شرکتی است با وجودیکه همانند دیگر پرستاران رسمی و پیمانی و قراردادی همپا با آنها در حال خدمت به بیماران در بخش‌های مختلف بیمارستان از جمله بخش بستری بیماران مبتلا به کووید ۱۹ هستند، ولی مورد بی‌مهری و بی‌توجهی مدیران دانشگاه علوم پزشکی کاشان قرار گرفته‌اند.
یکی از این پرستاران در گفت‌وگو با پایگاه خبری اهل کاشانم با اشاره به اینکه چندین سال است که به صورت شرکتی و در یکی از سخت‌ترین بخش‌های بیمارستان بهشتی کاشان در حال خدمت است، اظهار داشت: متاسفانه حقوق یک پرستار شرکتی با حدود ۱۰ سال سابقه از یک پرستار طرحی که تازه شروع به کار کرده است، ممکن است کمتر باشد.
وی با بیان اینکه اسفندماه گذشته طبق یک قانون مصوب قرار شد حقوق کارمندهای دولت بین ۳۰ تا ۵۰ درصد افزایش یابد، ابراز داشت: این قانون برای همه ارگان‌ها اعمال شد و با وجودیکه برای کارمندان وزارت بهداشت این قانون به عنوان آخرین دستگاه اجرایی و خدماتی به مرحله اجرا درآمد ولی برای نیروهای پرستار شرکتی هیچ اضافه حقوقی اعمال نشد.
این پرستار و شهروند کاشانی با اشاره به اینکه حتی اضافه‌کارهای ما پرستاران شرکتی حدود پنج الی شش ماهی عقب است، تصریح کرد: من و امثال من به کار خود عشق می‌ورزیم و با جان و دل آن را انجام می‌دهیم ولی بار اصلی کار بخش را به ما می‌سپارند و در صورتی که بخواهیم کوچک‌ترین اعتراضی بکنیم چون نیروی شرکتی هستیم قراردادمان را تمدید نمی‌کنند.
بیشتر بخوانیم:
+ مهاجرت گسترده پرستاران ایرانی در چند ماه اخیر
وی با اشاره به اینکه حقوق اضافه کار من به عنوان یک نیروی شرکتی در یک ماه تقریبا مساوی با یک نیروی رسمی یا پیمانی با نصف ساعات اضافه کاری من است، بیان داشت: این در حالی است که سابقه و شرایط ما مساوی است ولی چون صرفا من نیروی شرکتی هستم با دو برابر اضافه‌کار نسبت به یک نیروی رسمی یا پیمانی حقوق اضافه کارمان یکی است.
این شهروند کاشانی با بیان اینکه طبق شنیده‌ها از دی‌ماه قرار است ۵۰ درصد حقوق پایه را به عنوان فوق‌العاده ویژه برای کادر بهداشت و درمان سراسر کشور در نظر بگیرند، ادامه داد: متاسفانه پرستاران شرکتی باز هم مشمول این قانون نمی‌شوند چراکه استدلال می‌آورند که نیروهای شرکتی مشمول قوانین وزارت کار می‌شوند این در حالی است که امثال ما نیروهای شرکتی همپا و یا حتی بیشتر از نیروهای قرارداری و رسمی در حال فعالیت و خدمت به مردم هستیم.
وی با اشاره به اینکه سالی دو یا سه بار ما حکم امضا می کنیم، گفت: به همین دلیل هر ماه حقوق دریافتی ما متفاوت است و واقعا نمی فهمیم که حقوق پایه ما چگونه است.
این پرستار بیمارستان شهید بهشتی کاشان گفت: چون هر سال شرکت ما تغییر می‌کند این موضوع باعث می‌شود که پایه سنوات ما صفر شود و نتیجه این موضوع هم پیگیری و مراجعات مکرر به بخش‌های مختلف و جمع‌آوری مدرک است تا برای پایه سنوات خود برای شرکت جدید مدارک مهیا کنیم که این موضوع وقت و انرژی زیادی از ما می‌گیرد.
قصه پر غصه پرستاران تمامی ندارد. از یک طرف در حال جنگ و مبارزه با ویروس کرونا هستند و از طرف دیگر با بی‌مهری‌های روا داشته به آنها تبعیض و عدم برخورد عادلانه را احساس می‌کنند.
در حالی که دانشگاه علوم پزشکی کاشان باید شرایطی را مهیا کند که کادر پزشکی و درمانی بدون هیچ دغدغه‌ای حداقل در امور مالی مشغول خدمت به بیماران و شهروندان کاشانی باشند، این سوال مطرح می‌شود که چرا مدیران و مسئولین این نهاد نسبت به وضعیت پرسنل درمانی خود اینقدر بی‌تفاوت هستند.
یکی دیگر از پرستاران شرکتی بیمارستان شهید بهشتی کاشان نیز با بیان اینکه در طول مبارزه با کرونا من دو بار مبتلا به این ویروس شدم، اظهار داشت: دفعه دوم ابتلا به گونه ی بود که به دلیل عدم توان مالی برای پرداخت هزینه‌های درمانی خود حتی از خرید داروهای خود که حدود دو میلیون تومان می‌شد، خودداری کردم.
وی با اشاره به اینکه در هر دو دفعه قرنطینه در منزل هیچ حمایتی از مسئولین و مدیران دانشگاه نشد، ابراز داشت: دوران قرنطینه ما مثل سایر کارمندان مرخصی استعلاجی رد شد در حالیکه امثال ما در هنگام مراقبت از بیماران به این ویروس مبتلا شدیم و امکان این وجود داشت که با مساعدت دانشگاه کارکرد برای ما رد شود.
این پرستار شرکتی بیمارستان شهید بهشتی کاشان با بیان اینکه این قانون البته برای تمام پرستاران حتی رسمی و پیمانی هم برقرار است، ابراز داشت: درست است که شرایط کاری ما بسیار سخت است و ما هم با عشق و علاقه این شرایط را پذیرفته و در حال خدمت هستیم ولی مدیران و مسئولین دانشگاه می‌توانند با درک این شرایط نسبت به همراهی با پرستاران بیشتر تلاش کنند.
وی با بیان اینکه کار و فعالیت در بیمارستان و به خصوص در بخش‌های کرونایی و حتی غیر آن با لباس‌های مراقبتی بسیار مشکل و طاقت‌فرساست، خاطرنشان کرد: نیروهای پرستار کلا با این شرایط از نفس افتاده و خیلی خسته شده‌اند و این شرایط برای بخش درمانی بسیار مشکل شده است.
این پرستار با اشاره به اینکه معوقات اضافه‌کاری ما حدود ۶-۷ ماه است، گفت: ارزش حقوق اضافه کار ما نسبت به آن زمانی که خدمت کرده‌ایم تقریبا یک سوم شده است ولی همان نیز هنوز به ما پرداخت نشده است.
یک پزشک بیمارستان شهید بهشتی کاشان نیز در گفت و گو با پایگاه خبری اهل کاشانم با اشاره به درددل‌های پرستاران شرکتی و اینکه فعالیت و کار آنها در بیمارستان ستودنی است، گفت: متاسفانه تبعیض‌های ارائه شده بین آنها و دیگر پرستاران باعث شده است که از لحاظ روانی این پرستاران اوضاع مناسبی نداشته باشند.
وی با بیان اینکه حتی برای این پرستاران سختی کار پرستاری هم محاسبه نمی‌شود، ابراز داشت: متاسفانه با وجودیکه این پرستاران در شرایط کاری طاقت‌فرسایی هستند ولی با این استدلال که چون این نیروها جز منابع انسانی وزارت بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی کاشان نیستند از این حق هم بی‌بهره هستند.
این پزشک با بیان اینکه این دسته از پرستاران عملا هیچ امنیت شغلی ندارند، گفت: حداقل کاری که دانشگاه علوم پزشکی کاشان می‌تواند انجام دهد این است که با دیدی یکسان به این پرستاران با دیگر پرستاران رسمی، پیمانی و قراردادی رفتار کند چراکه در این اوضاع بحران کرونا این دسته از نیروهای کادر درمانی خالصانه و با تمام وجود در خدمت به مردم فعالیت می‌کنند.
حقیقت این است که این بی‌تدبیری‌ها و نگاه‌های تبعیض‌آمیز به پرستاران نه فقط در بحران کرونا بلکه در زمان قبل از آن هم وجود داشته، به طوریکه اعتراضاتی نیز از طرف این قشر زحمتکش به منظور پرداخت مطالبات اضافه‌کاری‌ها و پرکیس‌ها شده است. اما در این بین وعده وعیدهای زیادی نیز از طرف مسئولین محلی دانشگاه علوم پزشکی و مدیران وزارتخانه بهداشت برای حل این مشکلات داده شده است که اگر نگوییم تمام آنها بلکه بخش قابل توجهی از آنها عملی نشده است.
اینکه باید قدردان پرستاران و پزشکان و اعضای کادر بهداشتی و درمانی بود نباید فقط این در حرف و وعده وعید باقی بماند چراکه اصل عمل است و دانشگاه علوم پزشکی کاشان در این منطقه باید با تدابیر و اتخاذ تصمیماتی اثرگذار نسبت به رفع دغدغه های پرستاران به خصوص نیروهای شرکتی اقدام کنند.
دور از انصاف است که عده‌ای از پرستاران فقط به دلیل تفاوت در نوع قرارداد از بسیاری امتیازات اثربخش افزایش حقوق بی‌بهره باشند در حالی که فعالیت و کارکرد آنها اگر بیشتر از دیگر همکاران رسمی، پیمانی و قراردادی آنها نباشد، کمتر هم نیست.
