کاشان فردا – زهرا مهدیپور / ما رانتخواریم، حق بدهید رانتخوار باشیم.
ما همان کسانی هستیم که خیلیهایمان دانشگاهمان اندازه یک دانشکدهی دانشگاههای معروف، و بعضاً امکاناتش از یک دبیرستان هم کمتر است.
ما رانتخواریم که دو سال سربازی نمیرویم، اما به دولت قول میدهیم ۸ سال تحت امرش باشیم.
رانتخواریم که حقوق بخور و نمیری میگیریم، تا زیر پرچم دولت باشیم و از روستا تا شهر هر کجا که امر کرد درس بدهیم.
ما دانشجو معلمیم؛ همانهایی که وقتی معلم شدیم، همه میگویند تابستان کار نمیکنند و حقوق میگیرند و وقتی دانشجو هستیم، وزیرمان ما را رانتخوار میداند.
«من از بیگانگان هرگز ننالم / که با من هرچه کرد آن آشنا کرد.»
کاش وزیرمان معنای رانت را بداند، یا به پاس پرچمداری معلمها بیاید و معنای رانت را به ما بفهماند.
کاش وزیر بداند رتبههای زیر هزار که میتوانند در بهترین دانشگاهها حقوق و روانشناسی بخوانند، اما به حقوق معلمی راضی میشوند، رانتخوار نیستند.
کاش بداند دانشگاه فرهنگیان به یک کشتارگاه نخبگان تبدیل شده و با چندرقاز حقوق ماهانه تمامی ذوقهای یک دانشجو را گرفتهاست.
کاش وزیر بداند کسی که دو سال سربازی نمیرود، اما تن به ۸ سال تعهد خدمت میدهد، رانتخوار نیست
او فقط یک عاشق است. عاشق تعلیم و تعلیمدادن.
کاش وزیر میآمد و با یک حساب سرانگشتی رانتخوار اصلی را با هم مشخص میکردیم.
آن وقت میفهمیدم یک دانشجو رانتخوار است یا دانشگاهی که به پاس هیچ کار نکردنش هم ماهانه ۴۵ درصد از حقوق دانشجویش را کسر میکند.
ما رانتخواریم آقای وزیر! حق با شماست، اما از کوزه همان تراود که در اوست.
از این نویسنده:
+ خاطره یک روز خبرنگاری
کاشان فردا را در اینستاگرام دنبال کنیم: https://www.instagram.com/kashanefarda.ir