صدای پای بی‌آبی
کاشان فردا – حمیدرضا کریمی / سال‌هاست که کارشناسان از خطر بی‌آبی می‌گویند و می‌نویسند.
کمتر کسی است که با رسانه سر و کار داشته باشد، و با عبارت‌هایی مانند خشک‌شدن بخش مرکزی ایران، جنگ آب و ناگذیری مهاجرت اجباری میلیون‌ها ایرانی به حاشیه خزر را نشنیده باشد.
سال‌هاست که زنگ خطر خشک‌سالی به صدا درآمده و ما بی‌توجه به ناله‌های وقت احتضار زمین، به کار خود مشغولیم.
غافلیم از اینکه زمین هرگز به تنهایی نمی‌میرد و اگر دلمان برای زمین نمی‌سوزد، باید برای خودمان کاری کنیم.
صدای آب، صدای زندگی و حیات است و در کاشان نفس‌های آب به‌شماره افتاده است.
بیشتر بخوانیم:
+ مدیریت مصرف، تنها راه برون‌رفت از بحران آب است
سطح آب‌های زیرزمینی به‌شدت کاهش یافته، کیفیت آب آشامیدنی در بسیاری از روستاها تنزل یافته و در برخی از مناطق کار به جیره‌بندی رسیده است.
باید با یک عزم عمومی به انجام راهکاری تخصصی و کارشناسی تن دارد. بخش زیادی از آب کاشان در حوزه کشاورزی مصرف می‌شود.
هنوز بسیاری از شهروندان در برابر پیوستن به شبکه‌های فاضلاب شهری که سبب چرخش دوباره آب می‌گردد، مقاومت می‌کنند و فرهنگ استفاده صحیح از این مایع حیات در مصارف خانگی همچنان با مشکلات عدیده روبه‌روست.
اگر برای اینها اقدامی نشود، صدای آب قطع می‌شود.
