کاشان فردا – نفسهایمان را قبل از قطعی برق ذخیره کنیم.
مریم آرمون / سالها سکوت کردم، چون هیچوقت نخواستم دنبال منافع شخصی خودم باشم. امروز شاید کارد به استخوانم رسیده باشد که قلمم با سرعت کاغذ را خطخطی میکند. مدتهاست به علت بیماری ناشناختهای که دارم با قطعی برق و … غافلگیر میشوم.
شاید گرگ باراندیده باشم. بعد ازاین همه سال، ممکن است پوستم هم کلفت شده باشد، اما به هرحال استرسش را به جان خریدهام و چارهای نداشتهام.
ما تاوان بیمدیریتی دیگران را پس دادهایم؛ خودم با بیخوابی، حال عمومی بد و احساس خفگی از گرما و دستگاهی که صدای هشدارش مدام خاموششدنش را یادآوری میکند، و نفسهایی که از استرس بهشماره میافتند؛ خواهرم با چهره رنگپریده و دستان بیرمقی که مدام توسط وسیلهی تنفس مصنوعی مکانیکی (آمبو بگ) نجاتدهندهی من شدهاند و …
کپسولهای اکسیژن با سرعت پر و خالی میشوند و عزیزانی تلاش میکنند تا مبادا آب در دلم تکان بخورد.
هر شب که برق میرفت، قرصهای خواب مادرم بیاثر میشد و تمام فکر و ذکرش بالاآمدن نفسهای من بود.
به لطف کملطفیهای عزیزان مسئول و آقایان و خانمهای بیتفاوت، تاوانهای زیادی دادهام؛ من به علت بیماری تجهیزات یک «آی.سی<یو» را تهیه کردهام و دارم، هیچ وقت تنها نیستم اما بیماری که در منزل همراه ندارد، تجهیزاتش کامل نیست، آگاهی کافی از علائم افت اکسیژن و غیره ندارد، تکلیفش چیست؟ تحمل کند؟ چه کسی باید نجاتش دهد؟
نکند توقع دارید نفسهایمان را قبل از قطعی برق ذخیره کنیم تا مشکلی پیش نیاید؟
عزیزی که میگویی افراد بیمار از قبل باید به فکر تامین برق باشند چون همیشه احتمال قطعی برق وجود دارد، از چه خبر داری؟ درد را میفهمی؟ اصلا تا بهحال گذرت به فروشگاههای تجهیزات پزشکی افتاده است؟ داروی قلبی را با موتور برق مقایسه میکنید؟ تجهیزات پزشکی و خاص، چیپس و ماست نیست که در هر خانهای موج بزند.
اینجا یکی مثل من به دلیل مشکل تنفسی، بهسختی نفس میکشد و دیگری از هزاران مشکل و گرفتاری خیلی وقت است که زنده است ولی نفس نمیکشد.
چشمانت را بازکن. اجازه نده منطقت باعث شود مرا نبینی و حالم را نفهمی. حال ایرانمان خوب نیست. باهم مهربان باشیم. بیتفاوتی رسم قشنگی نیست. از یاد ببریمش، شاید اینگونه جهان زیباتر شد و آرام گرفتیم.
من باتمام دردهایم میخواهم زندگی کنم و این حق من است. محبتی کن و حالم را دریاب یا سکوت کن و با حرفایت زخمی نزن.
کاش قطعی برق فقط هوا را گرمتر میکرد، امتحانات را بامشکل روبهرو میکرد اما باجان آدمیزاد کاری نداشت.
کاش نفسمان آسوده بود. شاید بهترین دعا همین باشد، خدایا تازمانی که زنده هستم روز به روز قدرت درکم را بیشتر کن تا کمتر شرمندهی خودم و دیگران باشم.
از این نویسنده:
+ علم بهتر است یا سلامتی
کاشان فردا را در اینستاگرام دنبال کنیم: https://www.instagram.com/kashanefarda.ir