کاشان فردا – ۶۵ سال پیش در چنین روزی (۴ تیرماه ۱۳۳۴) بارش ناگهانی باران، منجر به سیلی وحشتناک در بزرک شد. خیلی خانه را خراب کرد و شدت آن چنان بود که جنازه غرقشدگان را تا نوشآباد برد.
مرحوم حبیباله رفیعی برزکی خاطره خود را از این سیل بزرگ چنین نقل کردهاست:
۴ تیرماه ۱۳۳۴ و فصل دروی گندم بود. هوا بارانی شد. اما مدتی نگذشت که باران تند و سیل کوچکی شد که دیوار بعضی خانههای ضعیف را خراب کرد.
عصر روز بعد دوباره باران تندتر شد. هر لحظه قطرههای باران بزرگتر و هوا تاریک شد. هرکس رو به جایی رفت.
بهزودی خبر رسید سیل بزرگی راه افتاده. سیلی که تا ۱۰ متر ارتفاع گرفته بود تا ۱۰ متر! کوچه را صاف کرد و جلو رفت.
سیل در عرض یکربع ساعت دشت را برد. حاصل کشاورزان را نیست کرد. زمینهایی را صاف کرد. درختان زیادی را از ریشه کند. بعضی جاها آوار تا ۴ متر بود. خانهها را خراب میکرد و جلو میرفت. کسانی در آوار ماندند.
آنهایی هم که ماندند، چیزی برای خوردن نداشتند.
بهزودی سیل در قناتها هم افتاد. آب سالمی برای خوردن نبود. سیل ۳ هزار گوسفند و دو چوپان را برد. یکی از چوپانها حسینعلی اوساتقی و پسرش محمد بود که جسدشان در نوشآباد پیدا شد.
۶۵ نفر را سیل برد. بعضی هم از افراد روستاهای دیگر بودند. اجساد دیگرانی هم تا نوشآباد رفته بود و در همانجا دفن شدند. سیل به آنجا هم خسارت وارد کرد.
بهزودی از طرف شیر و خورشید و تیمسار شیبانی و شمس به برزک آمدند. به منزل محمدیان رفتند.
از بیرون خیلی کمک آمد. از طرف شیر و خورشید چند خانه ساختند. قنات را درست کردند. قول ۵ تن گندم و ۵۰۰تومان پول هم دادند.
یک من گندم ۲ زار بود. مدتی گذشت. خودمان هم پیگیری کردیم. به کاشان رفتیم. به تیمسار کیانی گفتیم هرچه زودتر کمک ها برسد. ایشان هم دستورش را صادر کردند. گاهی هم بازدید و پرسوجو میکردند.
لایروبی قنات هم شروع شد. در ازای کارگری به مردم گندم میدادند. چندماه کار کردند تا لایروبی تمام شد. تا ۶ ماه قنات خراب بود. در این مدت اهالی از سرچشمه آب بر میداشتند.
سید محمد علوی ـ کانال انوشزاد
از این نویسنده:
+ نقدی بر مجالس ترحیم
عکسها:
برداشتن گلولای پس سیل از سوی اهالی
حضور مقامات دولتی در برزک و بررسی خسارتها پس از سیل
ساخت خانههایی از سوی شیروخورشید برای سیلزدگان
برداشت گلولای یک آبانبار در سفیدشهر (نصرآباد) پس از سیل برزک