آب؛ طلای بی‌رنگ
حمیدرضا دهقانی کارشناس اقتصاد شهری، سرمایه‌گذاری و توسعه پایدار: تابستان، فصلی است که بیش از پیش ارزش آب را برای همگان نمایان می‌سازد. علاوه بر افزایش بی‌رویه‌ی دما و گرم‌شدن هوا و تلفات انسانی در جای‌جای مختلف جهان، افزایش تبلیغات و اطلاع‌رسانی بخش‌های عمومی و خصوصی پیرامون مسئله‌ی آب، قطعی مکرر آب و برق و کمبود آب در برخی از شهرها و نقاط بحرانی ایران، تمام توجه‌ها را معطوف به موضوع آب می‌نماید.
آب اول عنصر آفرینش، این عنصر بی‌رنگ و بی‌بوی عالم هستی، بی‌شک می‌توان آب را، طلای بی‌رنگ نامید.
موضوع آب آنقدر از اهمیت بالایی برخوردار است که بخش آب سازمان ملل متحد، شعار سال 2021 خود را ارزشگذاری آب نهاده بود.
این نهاد معتقد است که موضوعات مهمی همچون: امنیت غذایی، بهداشت انسان، سکونتگاه‌های شهری و روستایی، تولید انرژی، توسعه‌ی صنعتی، رشد اقتصادی و اکوسیستم‌ها همه و همه به آب وابسته هستند.
وابستگی و تاثیرپذیری محیط زیست از آب، موضوع تغییرات آب و هوایی را بیش از پیش دارای اولویت نموده است و جهان و ساکنانش را آسیب‌پذیرتر از قبل نموده است.
از مهمترین مسائل امروز جهان، کاهش اثر تغییرات آب و هوایی بر زندگی انسان و سازگاری با آن است.
علاوه بر این برای رسیدن به اهداف مندرج در برنامه‌ی موسوم به سند 2030 توسعه‌ی پایدار و کاهش خطر بلایای طبیعی مندرج در توافق‌نامه پاریس و تغییرات آب و هوایی، آب موضوع پر اهمیتی است.
در گزارش سال 2016 این نهاد بین‌المللی برای ایران سه بحران آبی و اقلیمی را پیش‌بینی نموده است.
افزایش سطح آب دریا و جاری شدن سیل، برای مناطق جنوبی ایران، بیابان‌زایی برای جنوب شرقی و شمال غربی ایران و کمبود آب برای فلات مرکزی ایران از اصلی‌ترین مخاطرات اقلیمی پیش‌روی ایرانیان است.
این نهاد در نقشه‌ی توزیع فضایی خشکسالی‌ها (2001-2018) ایران را در رتبه ۱ تا ۳ کشورهای در شرف خشکسالی قرار داده است.
همچنین پیش‌بینی گردیده است که بحران آب در قاره‌ی آسیا یک میلیارد نفر را به صورت مستقیم درگیر و خسارتی بالغ بر 34.5 میلیارد دلار و 145 نفر مرگ را در پی داشته است.
با توجه به اطلاعات صدرالذکر، اهمیت موضوع آب بیش از پیش مشخص می‌گردد.
این سازمان در گزارش سال 2020 راهکار مدیریت بحران را تدوین و در قالب برنامه‌ی استاندارد چرخه مدیریت آب منتشر نموده است.
در این گزارش پنج راهبرد اصلی از قبیل: کاهش مصرف، استفاده مجدد، بازیافت، بازگردانی و احیاء تدوین شده است. از برنامه‌های اصلی این راهبردها می‌توان به کاهش اتلاف آب با افزایش کارآیی، استفاده از آبی که برای فرآیندهای مشابه یا متفاوت به حداقل تصفیه نیاز دارد، بازیافت منابع و پسآب فاضلاب، بازگردانی آب با همان کیفیت یا کیفیت بهتر به منبع، احیاء و نهایتاً جداسازی منابع از فاضلاب و استفاده از آن اشاره کرد.
هر یک از این برنامه‌ها قابلیت تبدیل شدن به هزاران طرح و لایحه در سطح ملی، منطقه‌ای، شهری و روستایی است.
بدیهی است، متولیان امر اعم از معاونت‌های ریاست‌جمهوری، وزارت‌خانه‌های تخصصی، شوراها و کمیسیون‌های مجلس، شهرداران و شهروندان، همگی با یک وفاق ملی و در قالب یک اقدام و برنامه‌ی مشارکتی، باید اجرای بخشی از این وظائف را بر عهده گرفته، تا با یک برنامه‌ی بلند‌مدت بتوان از این ام‌البحران، با کمترین هزینه خارج شد.
کاشان فردا را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.
