محمد خداداد در به مناسبت ارتحال حجت الاسلام و المسلمین «اسحاق مشکینی» یکی از تاثیرگذارترین چهرههای تاریخ معاصر کاشان در یادداشتی نوشت:
استاد اسحاق مشکینی از نوبران زمانه ما، یکسال قبل از نودسالگیش، به روی این دنیا چشم بست.
این روحانی فاضل، دانشگاهی عالم و مبارزه معتقد؛ یکی از تاثیرگذارترین مردان کاشان در نیم قرن اخیر بود.
او زاده کاشان نبود اما از خیلی کاشانیها در تاریخ انقلاب در کاشان مؤثرتر بود.
اخلاق مدار، تکلیف محور، با روحیه و لبریز از تواضع و مرام بود.
در زمانهای که فراوانی از همروزگاران و همقطارانش دلباخته و شتابانک سعی در مال اندوزی، خود بزرگ بینی، لوکس و به روز کردن خانه و خودرو خود دارند، او همهٔ عمر در همان خانه قدیمی زیست، قبا و لبادهاش را فصل به فصل نو نوار و نازک وضخیم نمیکرد و بابت پیشگامیهایش در انقلاب و شهادت فرزندش هرگز خود را صاحب حق ویژه نمیدانست. او به راستی با خدا معامله کرده بود.
اومعصوم نبود وبالتبع شاید نقدهایی بر رویه و رفتار و افکار او در مقطعهایی از زندگیش بتوان شماره کرد اما صراحت لهجه، ثبات در عقیده و شجاعت در عملکردش ستودنی و درسآموز بود.
حتی در سنین پیرمردی، ذرهای از خستگی و کرنش در برابر ناراستیها در او دیده نمیشد.
وقتی همسرش مرد به هیچکس اجازه نداد پرده و پلاکارد در میرنشانه نصب کند.
به کلاس که میرفت؛ همه وجودش را ارزانی دانشجویان میکرد و با وسواس و انرژی سرشار، آموختهها و اندوختههایش را روی تخته مینگاشت و به زبان میگفت.
برگه های امتحانی را با وسواس زیاد میخواند و با صدم نمره، نمره میداد.
دایم در کتابخانه بود و در پی افزایش معلومات و یافتن تازههای نشر و کتاب.
کتابخانه شخصیاش غنی بود و همه را که ارزش معنوی، علمی، کتابخانهای و ریالی زیادی داشت؛ به دانشگاه کاشان بخشید.
خانه و دیگر داشته هایش که اندکبود را به خیریهها بخشید تا پاک و بی ریا به دیدار پروردگار برود.
محبوب خیلی از مردم بود. این را از جلسه بزرگداشتش در ۱۸ اسفند ۱۳۹۵میشد فهمید. صندلیهای تالار آزادی دانشگاه کاشان خیلی کمتر از تعداد شرکت کنندگان بود.
به خانهاش که میرفتی با همه دل تو را میپذیرفت؛ گل لبخند به لب داشت و چنان بی ریا و بی تکلف بود که در همان جلسه اول احساس راحتی و صمیمیت میکردی.
تاثیر گذاری او به سبب تعداد تالیف؛ دانش و تعلیم، تعداد شاگردها و منبرهای آتشینش نبود؛ بلکه به سبب انسانیتش، صداقت در رفتارش و پشت کردنش به مال و منصب بود.
او را مثل خیلی از بزرگان، آنگونه که باید و بایست، در زمانهاش نشناختند.
حتما در تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی نیم قرن دوم قرن چهاردهم خورشیدی در منطقه کاشان دربرگهای پرشماری به او و اثرآفرینی او برمیخوریم.
کوچه ها وگذرهای کاشان تعقیب و گریزهای او را در سال ۱۳۵۷ و سالهای قبل آن به یاد دارند.
مساجد کاشان سخنرانیهای آتشین رو را در خاطره حفظ خواهند کرد همانگونه که در گوش شرکت کنندگان در راهپیماییهای دوران انقلاب، صدا و صلابت سخنرانی او همچنان طنین انداز است.
رزمندگان دوره دفاع مقدس او و فرزند شهیدش را به نیکی و برزگی خواهند ستود.
دانشگاه کاشان استادی چون او که منش استادی در او لبریز بود؛ هیچگاه از خاطر نخواهد برد.
حوزه های علمیه کاشان این روحانی ساده زیست و مبارز را همیشه به ذهن خواهند داشت.
و مردم قدرشناس کاشان برایش دعای خیر و طلب آمرزش و آسایش بدرقه خواهند فرستاد.
کاشان فردا را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید.